Als je een vaste lezer bent, zal het je vast niet onopgemerkt voorbij zijn gegaan. Vanaf morgen ligt Rockstar’s nieuwste freeroaming game L.A. Noir in de winkel. Gisteren lag hij bij ons in de bus en na een nachtje flink doorhalen (met de nodige energy shots) hebben we vandaag de review voor je.
Verhaallijn
Het verhaal van L.A. Noir zal vele Rockstar fans verbazen. In tegenstelling tot de GTA games, waar je een zware misdadiger bent en Red Dead Redemption waar je zelf de kant van het recht kiest, ben je in L.A. Noir een agent die bezig is om zijn detectivecarrière op te bouwen in het Los Angeles van de jaren 40. Het L.A. waar de maffia de baas is.
Je begint als Cole Phelps, een agent onderaan de ladder. Jij en je collega mogen het moordwapen op een plaats delict opsporen en wanneer je die vindt, begint de adrenaline te stromen. Je meld de vondst niet, maar gaat naar de wapenhandelaar om uit te zoeken wie het wapen gekocht heeft en daarna ga je de verdachte opzoeken om deze in de boeien te slaan. Een dag later is het weer raak. Een moord. Nu leer je niet alleen naar belastende bewijzen te zoeken, maar leer je ook mensen ondervragen. Tussen de zaken door krijg je ook flashbacks en bouwt zich een indringend achtergrondverhaal op.
Gameplay
Als je de verhaallijn zo leest, dan begin je het vast wel te voelen. L.A. Noir is geen snelle actiegame zoals we van Rockstar Games gewend zijn. Ondanks dat je al vlot bij de eerste schietpartij betrokken bent, besteedt je de meeste tijd aan het vinden van bewijsmateriaal en het ondervragen van verdachten. Iets waar je geduld en een scherp oog voor nodig hebt.
Voorral de ondervragingen zijn van cruciaal belang in de game en daar komt Rockstar’s nieuwe MotionScan techniek goed bij te pas. Motion Scan is een techniek die Rockstar gebruikt om gezichtsuitdrukkingen van echte mensen haarfijn over te nemen op de karakters in het spel. Het zijn voorral die gezichtsuitdrukkingen die moeten bepalen of iemand liegt of de waarheid verteld. Hoe verder je in de game komt, hoe beter je op moet letten. Iets waar wij enorm van onder de indruk zijn. Het risico dat je iemand vals beschuldigd van liegen of met verkeerde bewijsmaterialen uit de tent probeert te lokken is wel heel erg goed.
Het zoeken naar bewijsmateriaal en het oplossen van moordzaken dorden overigens afgewisseld met losse calamiteiten zoals een bankoverval of een crimineel die geschaduwd moet worden. Met deze korte missies krijgt de game net dat extra beetje actie. Rockstar heeft veertig van deze missies in de game toegevoegd. De informatie over deze missies ontvang je via de radio.
De MotionScan techniek levert een hele berg data op en dat merk je zeker wanneer je, zoals ons, de Xbox 360 versie van L.A. Noir speelt. Rockstar heeft de game over maarliefst 3 DVD’s moeten spreiden. Playstation 3 bezitters krijgen de game wel keurig op één enkele Blu-Ray, maar dat past ook maar net als we Rockstar mogen geloven.
Conclusie
Als je een heftige third person shooter verwacht, zit je met deze game volledig mis. L.A. Noir is een imponerend verhaal in een prachtig jasje, maar de game geeft je weinig ruimte om in de fout te gaan. Enkel wanneer je sterft of een verdachte laat ontsnappen is het game over. Of een ondervraging goed of fout gaat is vooraf in de verhaallijn bepaald, wat het net iets minder spannend maakt. Perfect is deze game niet, maar hij komt wel héél dichtbij.