Ik heb eigenlijk niet zo veel met paarden. Ik ben ooit als kind van een paard gegooid. Er werd mij verteld dat het een rustig paard was en dat ik dus niet bang hoefde te zijn om er op te rijden. Blijkbaar stak mijn ADHD hem aan, want hij begon te steigeren toen ik er op zat en ik viel daardoor hard op mijn hoofd. Wie is dan ook de beste persoon om een film te reviewen met een paard in de hoofdrol? Ik dus…
Bestseller:
War horse was een internationale bestseller in zijn boekvorm toen het uitkwam in 1982. Ook de musical die nu speelt op Broadway kan op erg veel publiek rekenen in Amerika, maar nu heeft niemand minder dan Steven Spielberg er een film van gemaakt. Want ja, als een boek zo populair is, dan zal een film vast ook veel geld opleveren. Met deze gedachte ga ik de bioscoopzaal in.
Verhaal:
Waar ik al snel achterkom is dat deze film dus weinig special effecten kent (wat vaak wel anders is bij Spielberg films) en gaat het echt om het verhaal. Dit verhaal komt alleen wel nogal traag op gang en dat is niet erg fijn bij een film van ruim 2 uur en een kwartier. Gelukkig is er nog een gans (die al zijn facebook fanpage heeft) die een beetje leven in de brouwerij brengt en bij iedereen een lach kan veroorzaken.
Het verhaal gaat kortweg over een paard dat wordt verkocht op een veemarkt door een dronken boer. Hij geeft geld uit dat hij eigenlijk niet heeft en komt in de schulden te staan. Zijn zoon neemt de taak op zich het beest af te richten, zodat het kan ploegen op het land om zo het geld terug te verdienen. Na een mislukte oogst en het begin van de eerste wereldoorlog wordt het paar verkocht aan het Engelse leger (de film heet niet voor niets niets War Horse). Vanaf dit punt in de film zal het paard (dat trouwens Joey genoemd wordt) heel wat beleven en zul je veel gezichtspunten van een oorlog zien. Het dramatische is dat er zoveel partijen en gebeurtenissen in een oorlog zijn en dat komt allemaal door het verhaal van het paard terug in de film.
Details:
Ik ga hier verder niet meer over het verhaal uit de doeken doen, dan zou ik teveel weggeven. Ik kan je wel vertellen dat het acteerwerk erg goed is (met een bijrolletje voor onze eigen Robert de Hoog, o.a. uit Nova Zembla) en dat de omgevingen er fantastisch uitzien. Aan alle details is gedacht en dat komt de sfeer van de film zeker ten goede. Het enige detail waar niet zo goed mee om is gegaan is het gedrag van het paard. Soms is het paar geannimeerd, omdat het echte paard de actie niet had kunnen uitvoeren. Ik heb mij laten vertellen door een andere journalist (die een paardrijdende vriendin heeft) dat een echt paard bepaalde houdingen en gedragingen niet kan doen. Mij is dit niet opgevallen, maar voor een paardenfan kan dit misschien de film een stuk minder geloofwaardig maken.
Conclusie:
War Horse is een grootse film met een bijzonder en intiem verhaal. Deze combinatie matcht af toe helaas niet lekker. Dit uit zich in af en toe langdradige stukken, die zelfs af en toe saai te noemen zijn. De film wordt hierdoor erg sloom. Ondanks dat viel het me toch erg mee dat de hoofdpersoon van de film een paard is. De film komt wat traag op gang, maar als de oorlog eenmaal begint, is het eigenlijk een bijzondere en mooie oorlogsfilm.