O, bestaat die ook nog? Dat was het eerste dat me te binnen schoot toen EA aankondigde dat het bedrijf Grand Slam Tennis 2 uit zou brengen. De eerste Grand Slam Tennis verscheen in 2009 op de Wii en zou spoedig op de Playstation 3 en Xbox 360 verschijnen. Nu, bijna drie jaar later, verschijnt deel twee en is het juist de Wii die is vergeten.
Good Old Grand Slam
Dat ik deze review schrijf heeft een reden. Ik was een Wii gamer van het eerste uur en was echt waanzinnig blij toen Grand Slam Tennis verscheen. Ik had het op dat moment wel gehad met die bubbelgum (tafel)tennisgames die tot dat toe waren verschenen. Dagelijks maakte ik mijn uren op het veld totdat… ik de PS3 kocht. Daarna heb ik het spel (helaas) niet meer aangeraakt.
Pick Up & Go
EA heeft goed over Grand Slam Tennis 2 nagedacht. Dat merk je meteen al met het opstarten. Geen ellenlange installatierondes, maar eindelijk weer eens een game die meteen start. Een game waarmee je binnen no time aan het gamen bent. Nouja, je moet natuurlijk wel de twee documenten met voorwaarden van EA lezen en accepteren, je registratiegegevens bij EA nalopen, aangeven of je mail van EA en haar partners wenst te ontvangen, maar dat is alleen de eerste keer dat je speelt. Meteen daarna kan je aan je eerste smash beginnen.
Sound & Graphics
Daar sta je dan, midden op Wimbledon. Het veld van de Center Court. Enigszins groen, maar toch wat versleten. Het publiek wacht in spanning af hoe ik zal serveren en mijn tegenstander kijkt alsof hij me rouw lust. Ik serveer, ik geef de bal een hengst en…. Mis…. Mijn eerste ervaring met de replay is zien hoe mijn bal enigszins wereldvreemd over de lijn gaat…. de laatste lijn…. en wat is die replay vet! EA laat hier de kracht van de samenwerking met de Amerikaanse sportzender ESNP zien die duidelijk een vinger in de pap heeft gehad als het gaat om de regie bij de replays. Ondanks mijn klunzige opening, ziet het geheel er waanzinnig strak uit.
Dat het er allemaal strak uitziet, kan ik trouwens van de hele game zeggen. Alle graphics zijn eerste klas vakwerk van EA. Het enige dat de karakters echt missen zijn de menselijke gezichtsuitdrukkingen en spieren die aangespannen worden (heerlijk die strakke kuitjes van Sharapova). Buiten dat is deze game één brok realisme. Oja, de sounds. Jep, het audiodeel van Grand Slam Tennis heeft duidelijk ook veel aandacht gekregen. Terwijl de vlotte beats je in het menu om de oren slaan, is de spanning op het veld duidelijk hoorbaar. Jammer alleen dat de commentaren soms wat repetitief zijn. De geluideffecten spelen exact op het juiste moment. Ik vraag me af of mijn opa door zou hebben dat hij naar een spel zou kijken wanneer ik hem deze game laat zien.
Career Mode
De career mode van Grand Slam Tennis 2 stelt je in staat om de vier grote Grand Slam toernooien te spelen. Binnen deze toernooien is de All England Club van Wimbledon exclusief beschikbaar in Grand Slam Tennis. Een sterke zet van EA. Het is ook mogelijk om je eigen speler aan te maken en deze sterker te maken in de game. Dit kost naar verhouding wel heel veel tijd.
Je carrière beslaat tien jaar, verdeeld in kwartalen. Ieder kwartaal kan je aan een Grand Slam toernooi meedoen en ieder jaar gaat de moeilijkheid omhoog. Redelijk lineair en daarmee zeker voor beginnende spelers een enorme uitdaging terwijl het winnen van alle vier de grand slams in je eerste jaar zo makkelijk is dat het realisme wordt verslonden. Oké, zelfs in het tweede jaar van je carrière mag dat geen obstakel zijn.
Online Play
Het is ook mogelijk om online te spelen. Ik heb een aantal rondjes gespeeld en ben niet ontevreden over de ervaring. Ik ervoer nauwelijks lag, maar kwam er wel achter dat iedereen met de bestaande karakters uit het spel speelt. Zeer waarschijnlijk omdat het veel te lang duurt voor jouw eigen karakter een beetje up to speed is.
Controls
De Playstation versie van de game kent drie controls. Twee modus voor de joypad (niet instelbaar, want er zijn gewoon meerdere knoppen met dezelfde functie) en één voor de Move controller. De Xbox gebruikers hebben pech. Die moeten het met de controller doen. Het serveren van je bal is (hoewel het bij mij de eerste keer fout ging) een fluitje van een cent. Met je rechter stick bepaal je de hoeveelheid kracht die je wilt zetten. Je krijg hiervoor een grafiek op het scherm. Zodra je deze hebt bepaald gaat een verticale lijn over de grafiek lopen. Nu moet je de boel zo timen dat jouw tennisser slaat wanneer de lijn op het hoogste punt in de grafiek is gekomen. Hoe meer kracht, hoe meer kans op een Ace. Cool!
Grand Slam vs. Top Spin & Virtua Tennis
Natuurlijk ben ik na mijn overstap op de PS3 niet volledig gestopt met tennisgames. Zo heb ik in de loop der tijd kennis gemaakt met zowel Top Spin 4 als Virtua Tennis 4. Beiden games die mij zeer goed bevielen. Als ik Grand Slam Tennis 2 met deze titels vergelijk dan heeft Grand Slam twee grote voordelen. Één is de besturingsmogelijkheden die het spel je heeft te bieden (o.a. met de Move controller) en twee, de aanwezigheid van alle grote tenniscourts en spelers. Daar staat tegenover dat de career mode niet zo heel sterk is uitgevoerd. Verwacht dus wel een lekker potje tennis, maar niet teveel diepgang.
Conclusie
Met Grand Slam Tennis 2 zet EA een zeer degelijke titel neer. In vergelijking tot de Wii versie is met name de bediening flink verbeterd. Het geheel voelt een stuk soepeler aan. Een minpuntje is toch wel de career modus. Hoewel het geweldig is dat alle grote Grand Slams aanwezig zijn, kan ik me niet goed vinden in de manier waarop de moeilijkheid wordt bepaald.