Gadgetgear duikt vandaag in de gruwelijke sprookjeswereld van Kingdoms og Amalur. Jawel, GadgetGear test de nieuwste open-world RPG game van EA en 38 Studios. Een game bedacht door New York Times bestsellerauteur R.A. Salvatore en Todd McFarlane, de bedenker van Spawn en ontwikkeld door Ken Rolston die eerder RPG’s als Elder Scrolls III en IV bedacht.
Het Verhaal
Daar lig je dan, op een baar… twee wezens, die nog het meest op een kruising tussen een kabouter en een laaf lijken, brengen je naar een soort van vuilstort voor lijken. Al snel blijkt dat jij onderdeel bent van een vaag medisch experiment. Het volkje probeert namelijk om de doden tot leven te wekken met behulp van de Well of Souls. Normaal lukt dat ze alleen met lichamen, maar het lijkt erop dat jij de eerste met een ziel bent. Gefeliciteerd, van hieraf wordt het alleen maar vreemder!
Al snel zal je er achter komen dat je de ene na de andere missie ontvangt door met andere karakters in het koninkrijk van Amalur te praten. Een aantal van hen zullen oprecht je hulp nodig hebben terwijl missies voor anderen toch meer aanvoelen alsof ze je willen uitbuiten.
De verhaallijn van Kingdoms of Amalur: Reckoning is non-lineair. Een beetje als in de GTA games. De verhaallijn van Kingdoms of Amalur: Reckoning is namelijk extreem goed geschreven waardoor je het gevoel krijgt niks te willen missen en dat lijkt dus ook niet te kunnen.
Gameplay
Ik ben geen grote fan van RPG’s. Oké, in mijn tienerjaren was ik bezeten van Final Fantasy VII en ook The Old Republic wist me te bekoren. Toch is mijn grootste bezwaar tegen dergelijke games dat het veel tijd kost om aan de game te wennen en dat de gameplay over het algemeen net niet soepel loopt. Hoe anders is Reckoning! Vanaf het begin van de game begin je meteen te rennen en wordt je karakter gevoed met alle essentiële items om de eerste missies te voltooien. Het bewegen door de levels lijkt zelfs to soepel dat ik niet eens het gevoel krijg in een RPG beland te zijn beland.
Sound & Graphics
De graphics van de game zijn wat grover dan we in recente EA games hebben gezien, maar dat maakt de game goed in de verscheidenheid aan omgevingen en objecten die je tegenkomt. Daarnaast wordt dit gecompenseerd door de waanzinnige soepelheid waarmee de game reageert op wat jij doet. Tot slot weten de makers ons te verbluffen met de manier waarop de omgeving op jouw karakter reageert. Zo loop je in het begin van de game onder anderen tussen lichtgevende bloemen die met je meedraaien.
Ook qua muziek hebben de ontwikkelaars zich goed uit mogen leven in Kingdoms of Amalur: Reckoning. Oké, jouw karakter bevat helaas bar weinig spraak en emotie, maar de karakters waarmee je praat zijn wel allemaal voorzien van eigen stemmen. Daarnaast zetten de ontwikkelaars de stemming met de manier waarop ze muziek en achtergrondgeluiden op de actie afstemmen.
Conclusie
Kingdoms of Amalur: Reckoning is een RPG die niet aanvoelt als een RPG. Daarvoor speelt hij veel te lekker. Dat de graphics niet top zijn maakt de game goed door de grote variatie in omgevingen en de manier waarop de interactie tussen karakter en omgeving plaatsvindt. Als slagroom op de taart, weet het verhaal van Kingdoms of Amalur: Reckoning je dieper in de game te trekken dan je ooit had gehoopt.