Ik speelde Warhawk voor het eerst op de Playstation 3, ver voordat anderen dat konden. Ik zat destijds in het Beta team. Van alle games die ik destijds op de PS3 had getest was dit de eerste game die ik ook meteen na de verschijning moest hebben. Oké, single player kende ik niet (was geen onderdeel van de beta), maar de multiplayer was echt te goed om niet meer te spelen.
Nu, in 2012, verschijnt eindelijk de opvolger op de Playstation 3 onder de noemer Starhawk. Dat Sony de naam van de game heeft aangepast is een slimme zet want in Starhawk gaat het gevecht de ruimte in en dat geeft oorlogvoeren een compleet nieuwe dimensie, maar dat is niet alles. Starhawk bevat ook de nieuwe Build & Battle gameplay. Waar je in Warhawk gebruik maakte van voertuigen en infrastructuur die al aanwezig waren, heb je nu de mogelijkheid zelf te bouwen wat je op een bepaald moment in de game nodig hebt.
Ondanks dat ik voor Warhawk nooit de moeite heb genomen om ook maar één minuut in de singleplayer door te brengen, ben ik in Starhawk wel met de singleplayer gestart. Dat is niet vreemd. Warhawk was al een waanzinnig uitgebreide game en in Starhawk is zijn de mogelijkheden nog verder toegenomen. Singleplayer is dan ook de beste manier om de nieuwe gameplay in de vingers te krijgen en de online strijd aan te kunnen.
Verhaal
Voor ik start met het verhaal, zet even deze track op. Gewoon om in de stemming te komen. Ah, je hoort het al. Some people call me Space Cowboy. Inderdaad, dat ben jij. Emet Graves, hoofdpersoon in een intergalactische western. Je bent besmet met een kostbaar goedje dat men Rift Energy noemt. Rift Energy heeft vele wezens besmet (ze worden de wratten genoemd) inclusief Emmet’s broer Logan. Die laatste leidt nu dan ook de strijd tegen de mensheid.
Zoals ik al aangaf is de single player er voornamelijk om je voor te bereiden op de multiplayer actie in Starhawk. Het verhaal en de karakters in de game blijven dan ook erg aan de oppervlakte. Het koppelen van sci-fi en western is niet nieuw en iemand die besmet is met iets dat iedereen wilt kennen we ook al langer (denk Obelix). Toch is de single player vermakelijk zolang hij duurt.
Multiplayer
Echt belangrijk is de multiplayer in Starhawk. Om maar meteen met de highlight te starten, je speelt met 32 spelers tegelijk! Eat that CoD! Inderdaad, Online is waar Starhawk echt sterk uit de verf komt.
In Warhawk was multiplayer al een waar genot, maar Starhawk brengt wederom de nodige innovatie. Waar in de singleplayer alleen Emmet dingen kan bouwen om het gevecht mee aan te gaan, heeft iedereen die mogelijkheid in multiplayer. Je bouwt dus samen aan je aanval en je verdediging. Je bouwt ook niet alleen voor jezelf, maar ook voor je medespelers. Zo kan je een dock bouwen met daarin een tank of gewapende jeep. Leuk, maar om daarmee de strijd aan te gaan heb je een bestuurder en een schutter nodig. Welke rol neem jij?
Natuurlijk is het ook mogelijk om een hawk te bouwen. De hawk is een vliegtuig dat ook in te zetten is als mech (lopende tank). In Warhawk was het populair om tijdens een potje capture the flag met een hawk een vijandelijke basis in te vliegen, maar daarna had je een probleem omdat je met de vlag niet kon vliegen. Dat kan nog steeds niet, maar de hawk staat je nu wel toe om te lopen met de vlag. Sweet!
Je merkt het al, Starhawk in multiplayer belooft een enorme chaos waarbij de kracht van spelers niet alleen hoeft te zitten in vlot kunnen schieten, maar ook slim ondersteunen en het uithalen van stunts.
Conclusie
Wanneer je een Warhawk speler bent, is Starhawk de langverwachte uitbereiding. Ken je warhawk niet en speel je veel shooters op je PS3, dan staat je wat te wachten. Als je Starhawk eenmaal hebt gespeeld zal je nooit meer hetzelfde over shooters denken. Of je nou houdt van dogfights, man-tegen-man gevechten of het opzetten van een ijzersterke verdediging. Alles kan. Met 32 man tegelijk!