Als we naar de laatste jaren kijken, heeft Canon ieder naar een nieuwe DSRL in de XXXD-serie gepresenteerd. Zo ook dit jaar waarin we de Canon 650D mochten verwelkomen. De eerste camera met een DIGIC 5 beeldprocessor en daarmee een camera die je volgends vele verkopers boven de 60D mag verkiezen. Hoe hij in dagelijks gebruik presteert, lees je vandaag.
Vandaag testen we namelijk de body van de 650D. Naast de verkoop van de losse body, heeft Canon ook een aantal pakketen met zogenaamde kitlenzen beschikbaar. Dit zijn leuke lenzen voor startende fotograven. Een aantal verkopers zal daarnaast ook een eigen kit op de markt brengen. Let dus goed op wat je koopt bij het vergelijken van de prijs.
Uitrusting (lees ook de unboxing)
In de doos treffen we naast vier dikke handleidingen en twee software CD’s de volgende accessoires aan: een acculader, een netstroom stekker, een USB-datakabel, een accu met beschermkapje en een draagband. Daarnaast vinden we op de body van de Canon 650D ook nog een kap die de body stofvrij moet houden.
Een Nieuw Display
Het valt in eerste instantie niet meteen op, maar Canon heeft de 650D van een compleet nieuw display voorzien. Ditmaal heeft canon gekozen voor een 3” capacitief touchscreen. Canon heeft hiermee voor dezelfde techniek gekozen die we in de betere tablets en smartphones terugvinden. Bijkomend voordeel is dat Canon meteen een ware multi-touch ervaring neer kan zetten.
Ieder voordeel heeft zijn nadeel en zo ook de keuze voor capacitief. Deze reageert namelijk alleen op vingers. Wanneer je in de kou met handschoenen wilt werken, heb je dus speciale handschoenen nodig die de geleiding van vingers na kunnen bootsen. In werkelijkheid zal dit echter een zeer beperkte belemmering zijn. Alle basisfuncties blijven namelijk ook beschikbaar via de knoppen. Zo kan je nog steeds met de richtingtoetsen door je menu heen bladeren en opties selecteren.
Hoewel ik in eerste instantie sceptisch was over het nut van het touchscreen, moet ik zeggen dat ik er in de praktijk veel plezier aan beleef. Tijdens het previewen van foto’s is het namelijk makkelijk om heel snel, heel ver in te zoomen. De 650D ondersteunt namelijk pinch to zoom. Ik hoef dus weinig stappen te zetten om snel te controleren of mijn foto ook echt scherp is.
Een andere slimme feature is dat ik op het scherm het object aan kan tikken dat ik scherp op de foto wil hebben staan. De autofocus gaat dan aan de slag en drukt zelf af wanneer het object scherp in beeld is. De camera is zelfs in staat om objecten te volgen tijdens het scherpstellen waardoor de functie ook bij veel beweging kan worden gebruikt.
Ten slotte is het ook nog mogelijk om het touchscreen te gebruiken voor de vele fotobewerkingsopties die in de camera aanwezig zijn. Canon is duidelijk gezwicht voor de populariteit van creatieve filters in compactcamera’s, vandaar dat we ze nu op de 650D terug zien. Het is mooi dat het kan, maar mijn voorkeur blijft toch altijd bewerking in Fotoshop.
Verbeterde Autofocus
Ik vertelde al dat je de autofocus direct op het touchscreen kan gebruiken en dat ook object tracking tot de mogelijkheden behoort, maar daar blijft het niet bij. De 650D heeft namelijk hetzelfde systeem om scherp te stellen als de 60D. Daarbij zijn alle 9 AF-punten gevoelig voor horizontale en verticale details. Voor mijn gevoel reageert de 650D hierdoor een stuk sneller dan haar voorlopers.
Fotograferen in HDR
Het schieten van HDR opnamen is al langer populair onder spiegelreflex bezitters, maar in de praktijk krijg je dit zonder statief amper voor elkaar. De HDR-functie moet hier verandering in brengen. Met de HDR-functie drukt de camera in één rits meerdere foto’s af en combineert deze direct tot een HDR opnamen. Het zal dan ook geen verassing zijn dat dit enkel in JPG werkt. Daarnaast is de camera even aan het rekenen, dus verwacht niet dat je een hele serie HDR foto’s achter elkaar kan schieten.
Lenscorrecties
De software van de 650D is ook flink uitgebreid. Één van de aardige functies die we hierin tegenkomen zijn de ingebouwde lenscorrecties. Het toestel bevat namelijk informatie over alle Canonlenzen inclusief afwijkingen en kan deze deels voor je corrigeren. Een slimme functie, maar helaas ook een beperkte. Schiet je met Tamron of Sigma lenzen, dan kan je deze functies niet benutten.
Filmen met de 650D
Filmen met een DSLR wordt steeds populairder. Niet alleen in Hollywood, maar ook gewoon in Nederland zien we steeds meer mensen die de DSLR boven de camcorder verkiezen. Dat is niet vreemd, want de hoogwaardige verwisselbare lenzen van de DSLR bieden je veel creatieve mogelijkheden. Ook op het gebied van filmen bevat de 650D veel nieuwe mogelijkheden.
Zo is de camera tegenwoordig standaard voorzien van een stereomicrofoon en ruisonderdrukking. Helaas neem dat nog steeds het lawaai van de motoren in je lenzen niet weg, maar het is een flinke stap vooruit. Ideaal blijft het echter om gewoon een externe microfoon aan te sluiten. Helaas is het nog steeds niet standaard mogelijk om een hoofdtelefoon aan te sluiten om zo goed te kunnen horen wat je opneemt. De externe microfoon is qua volume wel in te stellen. Canon heeft voor een verdeling in 64 stappen gekozen.
Ook de videofunctie ontkomt niet aan de creatieve insteek van Canon. Nieuw zijn namelijk de Snapshots die we eerder al (soort van) tegenkwamen bij de Nikon N1 serie. Met Snapshots maak je extreem korte filmopnamen van 2, 4 of 8 seconden. Hierdoor krijg je hetzelfde effect als in de kranten in de films van Harry Potter.
Conclusie
Met de 650D maakt Canon weer een flinke stap voorwaarts in de XXXD lijn. Een stap zo groot, dat Canon hij zelfs 60D hoog nodig aan vervanging toe is. Met de introductie van het capacitieve scherm neemt Canon een groot risico. Veel fabrikanten van gadgets hebben moeite om meteen de eerste keer al een goede touch ervaring neer te zetten. Bij Canon is dit niet het geval. De bediening is goed doordacht en bediening via de knoppen blijft ook gewoon mogelijk zodat je op de tast kunt blijven werken.
Zijn er ook nadelen aan de 650D? Die zijn er zeker, al zijn ze klein. Zo is het jammer dat de HDR-stand geen RAW foto’s oplevert en merk ik dat het bewerken van foto’s onaangenaam kan zijn door de wachttijden. Hiervoor had een sterkere CPU en wat meer RAM wonderen kunnen doen. Zonder twijfel iets dat Canon bij de volgende generatie aanpakt. Op andere punten blijven innoveren zal nu steeds lastiger worden.