Steve Jobs kennen we als een ambitieuze, maar ook zeer serieuze vent. Ashton Kutcher kennen we als soort-van-student van That 70’s Show en natuurlijk als techneut in de succesvolle comedy Two and a half Men. Is hij echt nog wel in staat om de rol van Jobs te vertolken?
Het leven van Jobs kent glorieuze momenten, maar ook echte dieptepunten. Steve was een adoptiekind en een high-school dropout. Daarnaast was hij niet vies van de nodige geestverruimende middelen. De man die ooit besloot dat iOS gebruikers geen porno apps mogen downloaden bleek zelfs een sexleven te hebben. Al met al genoeg om een film over te schrijven.
We stappen in op het moment dat Jobs de eerste iPod aan de pers presenteert. Meteen daarna gaan we terug naar de tijd voor zijn grijze baardje. Naar Jobs op het moment dat hij besloot school te verlaten en de talenten van The Woz ontdekte. We zien hoe Steve probeert zijn eerste computer te verkopen, maar een forse inschattingsfout maakt. We zien ook hoe snel hij leert van zijn fouten en hoe zijn visie op productontwikkeling zichzelf ontwikkelt terwijl hij op allerlei plekken het gevecht aan moet gaan.
Op het moment dat Apple Computer vorm krijgt, blijkt hij zijn vriendin zwanger te hebben gemaakt. Een zwangerschap die hij niet accepteert omdat het niet goed uitkomt. Niet al te lang daarna komt weer een nieuw gevecht. Een gevecht om aandelen voor de personen die hebben geholpen om Apple op te bouwen. Wie krijgt wat en vooral, wie gunt hij niets? Wanneer Apple eenmaal staat, zien we hoe hij uit het bestuur wordt gezet en zo gaat het verder.
‘Over de doden niets dan goeds’ is het gezegde, maar dat gaat in Jobs duidelijk niet op. Regisseur Joshua Michael Stern heeft duidelijk de ruimte genomen om ook de rauwe kanten van Jobs te belichten en dat geeft de film het stukje realisme dat nodig is om hem af te kijken. We zitten immers niet te wachten op een klakkeloze reeks aan succesmomenten.
Sterker nog, de film is zo goed van opbouw dat het einde geforceerd aanvoelt. We zien vrijwel niets over de iPod, laat staan een iPhone of het sterfbed van Jobs. Ruimte voor een vervolg? Zeker. En dan was daar nog die Ashton Kutcher. Ik geef toe, het eerste half uur had ik wat moeite met hem. Vooral de dropout rol ligt heel dicht aan zijn rol in That 70’s Show behalve dat hij nu geen grapjes meer maakt. na dat half uur heeft Ashton Kutcher echt wel bewezen ook een serieuze rol te kunnen vertolken. In een vervolg mag hij van mij dan ook zeker aanwezig zijn.
Tenslotte wil ik de rest van de cast niet overslaan. Aan het einde bevat de film namelijk een interessant detail. De originele foto’s van de mannen die aan de voet van Apple stonden komen langs samen met foto’s van de acteurs. Op dat moment snap je precies waarom Ashton en anderen gekozen zijn.
Extra’s
Een film als deze geeft natuurlijk heel veel mogelijkheden tot het maken van interessante extra’s. Denk aan tijdlijnen over Apple producten, beroemde locaties etc. Maar helaas. De schijf bevat op enkele trailers voor andere films na helemaal geen extra’s. Een gemiste kans.
Conclusie
Steve Jobs op een voetstuk plaatsen, dat was mijn verwachting bij Jobs. Gelukkig belicht de film veel meer dan alleen de succesmomenten, maar hij stopt wel veel en veel te vroeg. Deze film heeft een vervolg nodig, gewoon omdat het verhaal niet af is.