22 Jump Street is de opvolger van, jawel, 21 Jump Street. Dat het een sequel is, en dat sequels doorgaans vooral hetzelfde trucje herhalen, daar zijn regisseurs Phil Lord en Christopher Miller zich duidelijk van bewust want de film neemt zelfs een eventueel verschijnen van een derde deel vanaf het begin al op de hak.
In 21 Jump Street zien we hoe agenten Schmidt (Jonah Hill) en Jenko (Jenning Tatum) terugkeren naar school om daar criminelen aan te pakken. Hun succes blijkt zo groot dat hun afdeling een flinke subsidie heeft gekregen en het hoofdkantoor is verhuisd naar 22 Jump Street. Toch hebben de twee een probleem. Nu ze weer de gewone agent uithangen, blijft het succes uit.
Het is dan ook goed nieuws op het moment dat er een nieuwe drug is die onder studenten sterk aan populariteit wint. Vooral omdat ze er enorm goed door kunnen studeren. Een zelfmoord is reden om toch in te grijpen. Schmidt en Jenko mogen hun kunstje herhalen.
Hoewel dit klinkt alsof 22 Jump Street meer van hetzelfde is, valt dit echt nog wel mee. Dit komt vooral door het geniale samenspel tussen de twee hoofdrolspelers. Daarnaast heeft het verhaal opnieuw voldoende ruimte gekregen voor de nodige geniale grappen. Zeker wanneer Schmidt het lukt om een studente in bed te krijgen en deze geen onbekende blijkt te zijn. Heerlijk ongemak ;-).
Conclusie
21 Jump Street was leuk, maar 22 Jump Street doet iets wat ik nooit had verwacht. Dit tweede deel is gewoon nog leuker dan de eerste. Of er nog een derde, vierde of veertigste deel komt valt te betwijfelen, maar deze is in ieder geval enorm goed gelukt.