Hannah Montana in het jasje van de jaren ‘80 animatie serie Jem and the Holograms. Jerrica Benton en haar zusje Kimber wonen bij hun tante Baily en haar twee dochters Aja en Shana. Het is een muzikaal gezinnetje en ruzies worden bijgelegd door even een zangtestje te doen. Jerrica is van nature een in zichzelf gekeerde grijze muis maar eenmaal verkleed en met een andere naam (Jem) zien we een robuuste verleidelijke rockster in wording die de pannen van het dak zingt.
Als ze er op een dag achter komt dat hun ouderlijk huis ter veiling wordt aangeboden zingt ze haar verdriet weg als Jem en neemt het op met een camera van haar Youtube verslaafde zusje Kimber. Die ziet de video en zet hem zonder dat Jerrica het weet op het net om vervolgens helemaal viraal te gaan. Ze worden opgemerkt door een muziekproducente die hun meeneemt naar Los Angeles om daar te worden getransformeerd in een geoliede geldmachine die ook nog een beetje muziek maakt. Ze moet haar door haar vader gemaakte oorbellen echter uitdoen en wordt compleet gestyled. Een aandenken in de vorm van een rare uitvinding van haar vader begint s’nachts licht te geven en ineens staat er een moderne ‘Robin’ (je weet wel, van Bassie en Adriaan) in de kamer. Jerrica en haar zussen besluiten om de aanwijzingen van het robotje te volgen en komen op plekken en gebeurtenissen waar Jerrica met haar vader geweest is en meegemaakt heeft. De muziekproducente geeft Jerrica een pak geld als ze belooft alleen verder te gaan zonder haar zusjes en wanneer die erachter komen verlaten ze boos het pand. Maar jah, er ontbreekt nog één aanwijzing van het robotje en de zussen keren later terug om haar te helpen die ene laatste aanwijzing op te volgen. Het blijkt te gaan om de ingeleverde oorbellen die nog op het kantoor van de producente liggen. Ze stelen ze terug, de producente wordt ontslagen, Jerrica krijgt verkering met het knappe hulpje en hun ouderlijk huis is gered. En dan heb ik het niet eens gehad over de tranentrekkende boodschap die haar vader via het robotje de wereld instuurt. Eind goed al goed. En een aardige extra scene halverwege de credits laat ook nog even zien hoe het de producente verder vergaat.
Mening
Jem and the Holograms is een gemiste kans op een groter publiek. Denk aan Hannah Montana en Pitch Perfect en je zou denken dat die jonge meisjes en hun ouders best wel zin zouden hebben in dit verhaal. Het wordt aardig geacteerd en er zitten poppy songs in. Het verhaal zie je van kilometers ver al aankomen en houdt dus weinig verrassends in maar blijft dankzij leuke locaties en over the top acteerprestaties toch aardig om naar te kijken. Jem and the Holograms ligt vanaf deze week in de winkels en is o.a. verkrijgbaar bij Blokker en Bol.com. Met dank aan TripleP voor het recensie exemplaar.