Final Fantasy IX is een geweldige klassieke JRPG die schitterde op de eerste Playstation. Square Enix heeft de game een tweede leven gegeven op de PS4 en daar ben ik als diehard fan erg blij mee!
Is een console game uit het jaar 2000 opgewassen tegen de kracht van de PS4? Is het pixels tellen of heeft FFIX een minor upgrade gekregen? Je leest het hier!
Laat ik beginnen eerlijk te melden dat ik Final Fantasy IX één van de beste games ooit vind! Daarom probeer ik behalve de game te bejubelen in een mierzoete serenade, ook duidelijk te maken waarom deze game zo geweldig is. Misschien nog wel belangrijker: moet je deze game wel kopen voor je PS4? Het antwoord is ja! Nou, dat scheelt een hoop leeswerk. Veel plezier en bedankt voor je tijd. Mocht je een onderbouwing willen lezen van deze uitspraak, dan raad ik je aan vooral rustig verder te scrollen.
Final Fantasy IX is één van de beste klassieke RPG’s omdat het verhaal uitstekend in elkaar zit. Je lacht, veegt een traantje weg, maakt je kwaad en kan niet anders dan ook een beetje verliefd worden op Garnet. Stukje bij beetje verlies je jezelf in het verhaal zoals dat kan bij een goed boek of een mooie film. Bij deze game is dat net zo. Alle karakters verschillen genoeg van elkaar om interessant te blijven, maar komen overeen qua idealen en vormen samen een hecht team. Het is zo nu en dan lastig om je party te verdelen naar drie te bespelen personages omdat je de andere karakters niet teleur wilt stellen. Dat klinkt misschien gek, maar daarvoor moet je wel gek genoeg zijn om er minimaal een uurtje of tien in te steken. Bel me daarna eens 😉
Het verhaal
De game speelt zich af in een cartoonachtige fantasy setting die het meeste wegheeft van de middeleeuwen. Behalve ridders, kastelen en jonkvrouwen zijn er ook de nodige monsters, magische spreuken en op te roepen Eidolons (summons). Maar laten we beginnen bij de story. Alsof het een film is waar we instappen raken we op een verhalende manier vertrouwd met de omgeving en de speelbare personages. Als eerste maak je kennis met Zidane Tribal, een 16 jarige Genome. Dit wezen is het best te vergelijken met de mens, maar dan met een aapachtige staart als extraatje. Een ras gemaakt door de antagonist Garland. Zidane is de hoofdpersoon van het spel en maakt zijn entree als lid van The Tantalus Theater Groupe. Een boevenbende onder de leiding van Baku, een niet speelbaar karakter en vaderfiguur van Zidane. De theatergroep kent een aantal speelbare karakters zoals Blank, Cinna en Marcus. Daarnaast nog wat bijfiguren als Ruby en wat karakters waar geen informatie over wordt gegeven. De oorsprong van de boevenbende is onbekend, al lijkt het op een groepje dieven die als wees zijn opgevoed tot een stelend familiebedrijf.
De theaterachtergrond van de dieven is een dekmantel. Iedere klus die ze uitvoeren gaat gepaard met een voorstelling als afleidingsmanoeuvre terwijl ze alles stelen wat los en vast zit. In Final Fantasy IX is het doel van de bende om Prinses Garrnet te kidnappen. Gelukkig voor de ‘gang’ is de prinses het paleisleven meer dan zat en is ze juist van plan om het koninklijk leven (voor even) te ontvluchten wanneer de Tantalus hun show opvoeren. Garnet vraagt Zidane letterlijk of hij haar zou willen ontvoeren en hij denkt daar natuurlijk zogenaamd eventjes over na om daarna snel zijn akkoord te geven. De trouwe ‘lijfwacht’ Kapitein Adelbert Steiner wil dit graag voorkomen, maar slaagt slechts om aan boord van het vluchtende luchtschip van Tantalus te geraken om samen het avontuur aan te gaan met het dreamteam. Dat maakt weer een extra speelbaar karakter. Het laatste personage dat meegaat op reis is Vivi een kleine Black mage die aan boort gaat. Langzaam maar zeker kom je erachter dat het maar goed is dat de prinses is gevlucht want haar moeder heeft Garnet’s Royal Pendant nodig. Hiermee kan de koningin namelijk de machtigste Eidolon oproepen. Blind naar macht heeft ze geen aandacht meer voor de gezondheid van haar dochter en wil ze kosten wat het kost het juweel bemachtigen. Maar is het wel haar echte dochter? Qua verhaallijn stop ik hier maar om spoilers te voorkomen. Zoals in andere Final Fantasy’s zijn er nog meerdere vrij te spelen karakters. Voor een overzicht van alle karakters binnen de game is hier een interessante link.
Battle
Binnen de game wordt er gebruik gemaakt van een turn-based battle system. Je kiest dus om beurten een aanval, verdediging, voorwerp of speciale aanval om de vijand zo tactisch mogelijk te verslaan. Je wordt sterker en leert meer soorten aanvallen door ervaringspunten op te doen, door het winnen van zoveel mogelijk gevechten. Een gevecht ontstaat random, door een aantal stappen te lopen verschijnt er een nieuw scherm waar je wordt aangevallen. Door wie en hoe is onduidelijk tot je in het battle scherm bent beland. Je kunt jezelf bewapenen door voorwerpen van vijanden te stelen, in verborgen kistjes te vinden of -gemakkelijker- in steden je wapens en uitrusting te kopen. Ook kun je in sommige steden wapens en voorwerpen combineren om zo nieuwe wapens te creëren. Dit zorgt voor gave creaties die ingame te zien zijn. Waarom het ‘weapon synthesis’ niet terugkomt in andere delen is mij een raadsel, want het ziet er geweldig uit en werkt verslavend.
Eidolons
Eidolons zijn grote sterke wezens, eigenlijk vergelijkbaar met Aladdin’s geest uit de lamp, die je oproept tijdens een battle, taken uit laat voeren en weer verdwijnt na het gevecht. Deze ‘geest’ speel je vrij tijdens de verhaallijn doordat Garnet en Eiko summoners blijken te zijn. Een Eidolon vecht alleen, dus jouw party verhuist even tijdelijk uit het scherm en jouw summon neemt het gevecht volledig over tot je de oproep ongedaan maakt, de Eidolon sterft of wint. Iedere Eidolon heeft een andere tactiek, eigenschap en aanvallen. Ze worden gekenmerkt door hun enorme grootte en sterke superaanvallen die vaak erg handig zijn bij eindbaas gevechten. De Eidolons zijn bekende summons geworden die bijna allemaal in de hele Final Fantasy reeks terugkomen zoals met namen zoals Bahamut, Ifrit, Shiva, etc.
Grafisch
Grafisch vond ik het ook erg opvallend hoe mooi de game is geworden. Het is echt maar een klein beetje gefinetuned her en der en de cartoon setting helpt natuurlijk ook. Maar dat het zo mooi zou worden in vergelijking tot de PS1 titel had ik niet verwacht. Het blijkt dat ze alle karakters hebben gepolijst zodat die meer naar voren komen en mooier zijn. Wel valt al snel op dat de achtergrond niet is hernieuwd. Dit was ook al het geval bij de versie voor Android/IOS. Of het te veel werk was tegenover de winst, of dat het gewoon te tijdrovend was dat weet ik niet. Het is niet erg om grafisch tegen een iets vagere achtergrond aan te kijken, maar wat wel opvalt is dat sommige deuren of gangetjes gewoon bijna niet zichtbaar zijn. Als je de game niet kent (wat schijnbaar kan) zal je soms vastzitten in het spel omdat je een deur gewoon mist. Dit probleem kan je iets tackelen door het op een tablet te spelen waardoor je scherm simpelweg wat groter is en je een beter overzicht hebt.
Tetra Master card game
Tetra Master is een kaartspel wat ieder personage (NPC) speelt in het spel. Van jong en oud, allemaal aan de kaart. Het spel is eigenlijk superleuk en je kunt wat toffe extra’s vrijspelen door een goede Tetra Master te worden. Het spel wordt gespeeld op een speelbord dat geopend wordt op een nieuw scherm. Je speelt het 1 tegen 1 en je kiest bieden 6 (dacht ik) kaarten. Het komt erop neer dat er op iedere kaart een monster (of summon, of wapen) prijkt die verschillend van aanvalskracht is en verschilt aan richtingpijltjes. Ja, dat klinkt een beetje vaag, maar als jouw kaartje een pijltje naar beneden heeft en je plaatst deze boven een andere kaart op het bord, dan valt jouw kaart dus naar beneden aan. Heeft de kaart geen pijltje in de tegengestelde richting, dan win je sowieso. Wijzen de pijltjes naar elkaar dan wordt er gevochten naar punten. Het sterkste monsterkaartje verslind de punten van de ander. Tof is om combo’s te maken, als je namelijk wint van een kaartje, die weer naast een ander kaartje ligt en die weer boven een andere en allemaal wijzen ze naar elkaar, dan gaat je combo door tot alle kaarten zijn gewonnen. Heb je het potje gewonnen? Dan mag je een paar kaarten stelen van de tegenpartij. Vaag? Ja! Gewoon spelen.
Conclusie
Final Fantasy IX is één van de allerbeste fantasy games. Het verhaal is geweldig, de karakters zijn tof, het plot is twisty en er is een wereld te ontdekken waar je u tegen zegt. De besturing is super, het battle systeem past perfect en alle extra’s zoals het kaartspel Tetra zijn hartstikke leuk.
De port naar PS4 gewoon super. Niet omdat het echt zo perfect is, maar omdat je gewoon deze game kunt spelen en dit zonder een PS1 kan! Het ziet er prachtig uit, beter dan het origineel en het werkt als een tierelier. Of zoals de Engelsen zo prachtig zeggen: ”It works like a Tairelair.” Daarom kan ik niet anders dan deze game de volle mep aan punten te geven. Bam!