In de afgelopen jaren heb ik heel wat Monopolyvarianten mogen spelen. De één leuker dan de andere. Met Monopoly Gamer Editie lanceerde Hasbro eindelijk een Monopolyvariant die ongezien bovenaan mijn verlanglijstje kwam te staan.
Een bezoek aan het Hasbrokantoor waar iemand mij over het spel vertelde, verhoogde mijn enthousiasme nog verder. Al geef ik toe dat ik de naam niet echt snapte. Monopoly Gamer Editie, maar eigenlijk is het alleen maar Nintendo wat in de doos zit. Sterker nog, het is alleen het Super Mario Universum. Dus waarom niet Monopoly Super Mario Edition? Hasbro gooit zo mogelijk de deur dicht voor anderen… maar marketing is niet mijn vak natuurlijk.
In tegenstelling tot andere Monopoly varianten krijg je met Monopoly Gamer Editie echt een compleet nieuwe set spelregels. Hoewel je nog wel in de wereld van Super Mario speelt (zelfs de namen van werelden en levels zijn overgenomen), liggen de spelregels ook wel heel dicht tegen die van Mario Kart.
Zo is Monopoly Gamer Editie veel meer een race. Je probeert zoveel mogelijk munten te verzamelen. Wanneer een tegenspeler je met een opdrachtkaart of een power-up raakt, raak je munten weer kwijt die daarna op het spelbord blijven liggen. Klaar voor een volgende speler om op te pakken. Wat wel weer heel Super Mario is, zijn de boss fights waar je allemaal om moet racen. Boss fights die overigens ook door de andere spelers gedaan kunnen worden als jij die verliest. Iedere boss heeft echt een andere moeilijkheidsgraad en een heel andere beloning. De reden dat je aan het racen bent om een boss fight is omdat iedere boss maar één keer verschijnt. Tijdens wat potjes met vrienden blijkt dat je, ongeacht het aantal spelers, ongeveer vier rondjes op het bord maakt. En dan is er grappig genoeg niet heel veel te verdienen met de straten die je koopt.
In Monopoly Gamer Editie is het ook belangrijk om een goede keuze te maken uit de speelbare karakters. Ieder karakter heeft eigen power-ups en die bepalen deels de speelstrategie.
De afwerking van het bord is geweldig. Ik noemde al de namen die uit het spel zijn overgenomen. Daarnaast zijn de poppetjes fantastisch. En wil je er meer, kun je die in blinde zakjes bijkopen. Waarom Hasbro voor deze distributievorm kiest is me onduidelijk. Verwacht Hasbro dat ik genoeg vrienden heb met deze Monopoly om te ruilen wanneer ik per ongeluk een poppetje dubbel heb gekocht? Vraag gewoon een tientje voor een doosje waar ze alle vier in zitten en ik koop ze wel. Tenminste…
Daar twijfel ik nog over. Tijdens het eerste potje werd al snel duidelijk dat de spelregels van Monopoly Gamer Editie zeer ingewikkeld zijn. Het spel is voor 8+ gemaakt, maar ook docenten die we kennis lieten maken met het spel, twijfelden daarover. Je bent alleen al twee potjes onderweg voor je een beetje de spelregels begint te snappen. En dan moet een kind van die leeftijd ook nog nadenken over de strategie achter het spel. Dat is best een uitdaging.
Maar terug naar het spel. De poppetjes en dobbelstenen zien er echt enorm goed uit. Toch laat Hasbro een steek vallen bij de muntjes. Die zijn van karton en moet je uitdrukken. En dat uitdrukken gaat in de praktijk niet altijd even goed. Plastic, hoogglans, gouden muntjes hadden het spel nog veel meer het Mario gevoel gegeven. Hoewel de muntjes zijn vormgegeven als de munten van 8-bit Mario, is verder weinig in het spel dat aan 8-Bit Mario doet herinneren. Hier had Hasbro meer punten bij de fans kunnen scoren. Tenminste, dat is mijn gevoel.
Sterker nog, echt veel potjes hield ik niet vol met de andere spelers. Iedereen was buitengewoon snel uitgekeken op de complexiteit van Monopoly Gamer Editie. Slechts een enkeling vindt het leuk genoeg om meerdere keren te spelen. Of misschien gaat het toch echt gewoon om de poppetjes.
Conclusie: Monopoly Gamer Editie
Monopoly Gamer Editie is een game die je zonder te spelen koopt. Gewoon om het fantastische gevoel dat je bij de doos krijgt. Het is een game waar je enorm veel zin in krijgt om die te spelen maar… Monopoly Gamer Editie is te complex om echt leuk te zijn en te blijven. In de meeste gevallen verscheen na twee potjes Monopoly Extreem Bankieren toch weer op tafel. Ja, dit spel is mooi, maar dat spel is leuk.