Er zijn in de loop der jaren veel, vele Pokémon-spin-offs geweest, in bijna elk denkbaar genre, maar ik moet toegeven dat ik nooit had verwacht dat een point-and-click-avontuur één van hen zou zijn. Want in een notendop: dat is Detective Pikachu (en het is echt een stuk beter dan je zou verwachten).
Ik moet het je bekennen, toen ik de titel toegeschoven kreeg dacht ik: mew… Ik houd helemaal niet van spin-offs en zeker niet die buiten het turn based avontuur van Pokémon gaan, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik Detective Pikachu wel ben gaan waarderen.
Eén van de vele vreemde dingen van Detective Pikachu is dat het op de één of andere manier is geïnspireerd op een live-actie avontuur waarin Ryan Gosling de hoofdrol speelt van de schattige Pikachu, of schattig. In deze game, die helemaal niets met de avonturen van Ash en z’n vrienden te maken heeft, is Pikachu geen kleine schattige electro muis, maar een luie womanizer die verrassend goed in detective werk is… Zo vindt hij zelf. In het begin lijkt het bizar dat iemand had kunnen denken dat dat een goed idee was, aangezien de game al twee jaar geleden in Japan werd uitgebracht, zelfs in Engeland deed de game het niet goed, maar na het spelen van het spel ligt de aantrekkingskracht voor de hand.
Intro
Er wordt vaak gezegd dat er geen slechte ideeën zijn als het gaat om verhalen, gewoon slechte implementaties, wat inhoudt dat alles kan worden gedaan om te werken als je de juiste manier weet om het te benaderen. En in die geest kunnen we gerust zeggen dat het onmogelijk is voor ons om ons een spel voor te stellen over een pratende pikachu die een detective hoed draagt die nog beter is dan dit. Als je maar een beetje bekend bent met de Pokémon-genre, dan weet je dat de beestjes geen menselijke taal spreken (alleen maar eindeloos herhalen wat hun naam is… Raar eigenlijk..)
Technisch rechercheur Pikachu spreekt ook niet, maar het centrale menselijke personage van de game, Tim, is op de één of andere manier in staat hem te begrijpen en hij ontdekt dat hij een beminnelijke grump is met een voorliefde voor het oplossen van mysterie. Dat is handig omdat de vader van Tim toevalligerwijs is verdwenen en de stad Ryme City het centrum is van pokémon-gerelateerde samenzwering.
Ryme City
Oke, dus je hebt niet de controle over Pikachu, maar over Tim. Wat interessant is aan rechercheur Pikachu als een spel, afgezien van de hoeveelheid zorg en moeite die in zo’n eigenaardig idee is gestopt, is de manier waarop het een wereld vol pokémon visualiseert in iets dat dicht bij een realistische manier is. In de regel van de gewone Pokemon games zoals Pokemon Blue of Yellow zijn de verschillende dorpen en steden altijd tamelijk gewoon gebleken en het is alleen de toevoeging van Pokémon die ze ongebruikelijk maakte. Dat is precies hoe Ryme City wordt afgebeeld, terwijl je door de straten zweeft van wat een gewone moderne metropool lijkt te zijn – totdat je een charizard tegenkomt die, vanwege de centrale samenzwering van de game, gek is geworden (niet te gek echter, de game heeft een leeftijdsclassificatie van slechts 3).
Gamplay
De point of view vanuit de derde persoon werkt goed, dit is voornamelijk te danken aan de verrassend goede graphics. Je vergeet bijna dat je werkt met een 3DS. Qua gameplay wordt het grootste deel van je tijd besteed aan het interviewen van getuigen (Pikachu vertaalt voor elke Pokémon waarmee je moet praten) en verzamel aanwijzingen. Als je eenmaal informatie hebt, moet je een hypothese opstellen en matchen met het bewijsmateriaal. Dit is vermakelijk genoeg, maar het is onmogelijk om te falen en gewoon ervoor te zorgen dat je met iedereen hebt gesproken, zorgt ervoor dat je het altijd voor elkaar krijgt om verder te komen. Dan duurt 12 uur gamplay opeens heel lang.
Holywood
Wist je dat er een film komt van Detective Pikachu?! Met Ryan Renolds als de gele muis… Om eerlijk te zijn lijkt Ryan Reynolds niet echt passend te casten, omdat de Pikachu in het spel wordt gespeeld als een nors ouder personage. Fans hadden campagne gevoerd voor Danny DeVito om de rol op zich te nemen en het is gemakkelijk te zien waarom. De pulp, bijna film noir-toon stopt nooit vreemd, maar dat is de kern van de charme van het spel. En hoewel de puzzels simplistisch zijn, zijn er relatief weinig momenten waarop je het mysterie ontdekt lang voordat de game je verwacht of het antwoord kent, maar niet kan uitzoeken hoe het te bewijzen – problemen waar Ace Attorney en andere detective-spellen regelmatig van afwijken .
Conclusie
Detective Pikachu is niets wat het lijkt. Het is namelijk niets dat Ash en zijn vrienden zouden goedkeuren. Het is een film noir achtige detective game waar je de controle hebt over een gewone Tim. De puzzels en mysteries zijn te makkelijk en falen kan niet. Dat zou voor de jongsten onder ons (zoals mijn zoon van 5) geweldig zijn, ware het niet dat hij nog geen Engels spreekt en leest (kansloos). Dat maakt deze game tot een heel vreemd concept; aan de ene kant geschikt voor de jongsten, maar toch weer te veel conversaties nodig. Dat is jammer, want het concept is eigenlijk briljant uitgewerkt. Voor de wat ouderen onder ons die vanwege het Pikachu gehalte een gokje wagen aan de game kan ik het alleen maar adviseren. Het is anders, vermakelijk en net even niet wat je gewend bent. Wel weer erg duur voor 12 uurtje easy detective werk. Pika verdient ze snel.