Vandaag begint de rechtszaak tussen de Consumentenbond en Samsung. Inzet van de zaak is het verbeteren van het update beleid voor Android smartphones. Hoewel vele fabrikanten al verbetering laten zien, is het niet genoeg.
Economische levensduur
Wanneer je een Android smartphone koopt met een contract, duurt deze veelal twee jaar. Gezien de hoeveelheid laadcycli de accu in die periode te voorduren krijgt, is dit geen heel vreemde periode. Je zou zelfs kunnen stellen dat smartphones daarna nog worden doorverkocht/weggegeven en nog minimaal een jaar mee moeten kunnen. Maar, de consumentenbond houdt het voorlopig op twee jaar. Let wel, het gaat hier om de duur na aankoop van het toestel.
In de praktijk kan het moeilijk zijn om te bepalen wanneer een Android smartphone wordt verkocht. De Galaxy S3 werd na jaren nog steeds volop verkocht. Hij was zo populair dat Samsung er zelfs een tweede versie van mop de markt bracht. Daarom hoopt de Consumentenbond een verplichte ondersteuningsperiode van vier jaar na de introductie van een smartphone af te kunnen dwingen.
Slecht beveiligde Android smartphones interessant
Deze economische levensduur vormt de spil in de rechtszaak die de Consumentenbond met Samsung gaat voeren. Ongeacht de prijs van het toestel, is de consumentenbond van mening dat veiligheidsupdates gedurende de gehele economische levensduur van een smartphone, gewoon geleverd moeten worden. Een smartphone kan wel wat goedkoper zijn, dat neemt niet weg dat hij minder interessant is voor hackers. Zeker met de komst van de vingerafdrukscanner is het mogelijk voor hackers om biometrische data te stellen.
Smartphoneprijzen
Smartphonemakers zoals Huawei hebben hun updatebeleid gekoppeld aan de prijs van de smartphone. Boven een X bedrag krijg je lange ondersteuning en anders is de ondersteuning met veiligheidsupdates een heel stuk korter. Dit laat ook een beetje het probleem in de markt zien.
Als consument wil je misschien maar heel weinig betalen voor jouw smartphone. Dan kan dan een A merk zijn als Samsung, Huawei of Sony, maar ook een B-merk als Wolfgang. Alle partijen strijden om de onderkant van de markt omdat daar heel, heel, heel veel telefoons verkocht worden. Hierdoor worden de marges op de Android smartphones minimaal en daar zit een deel van het probleem. Bij een vlaggenschip smartphone pakken de fabrikanten soms wel honderden euro’s winst, maar in het lage segment gaat het om tientjes, soms euro’s.
Smartphonebouwers zijn geen filantropen. Ze willen geld verdienen. Software ontwikkelaars zijn weer enorm duur. Wanneer een Android ontwikkelaar per uur meer verdient dan dat een enkel toestel in de winkel kost, hoe lang kun je die ontwikkelaar dan aan het werk houden om dat goedkope toestel te ondersteunen?
Zou de Consumentenbond de rechtszaak winnen, kan het in no-time alle grote merken aanpakken. Deze kunnen mogelijk reageren met het ophogen van de prijzen van smartphones. Immers, ze moeten over langere termijn inspanningen gaan leveren en dat kost geld.