Iedereen die in de Audio/Video/Film wereld werkt, weet hoe vergankelijk roem is. Dat geldt voor sterren, regisseurs, merken, kanalen maar ook voor technologieën. DCC is zo’n technologie die vergeten lijkt. Niets is minder waar. De in de USA wonende Nederlander Ralf Porankiewicz houdt DCC in leven. De hardware repareert hij met zijn team en zelfs nieuwe uitgaven komen op DCC tape uit. “Omdat we in Nederland zo goed zijn om maar gewoon te doen, vind ik het tijd voor een vleugje USA denken; wees trots op je historie!” aldus DrDCC Ralf. De DCC technologie zit nog in heel veel producten die iets van gecomprimeerde muziek weergeven.
Documentaire
Zonder budget; met de hulp van een online community en wat geld uit een Kickstarter project, heeft Ralf een documentaire kunnen maken over DCC. Voor veel ex Philips medewerkers is DCC dood en begraven. Althans zo leek het. Het aanhouden van Ralf en andere enthousiaste gebruikers leidde uiteindelijk tot medewerking van diverse Philips kopstukken. Van de bedenkers van de technologie tot de marketingspecialist en de oud Philips topman Jan Timmer. De documentaire geeft een mooi kijkje in de keuken van Philips destijds.
Van technologie naar product in twee jaar
In twee jaar tijd werd een technologie wereldwijd als product geïntroduceerd. In 1989 besloot Philips om DCC in 1991 te introduceren. Voor het eerst werd paralel gewerkt. Wat nu modern lijkt onder de noemer ‘Agile en Scrum’, paste Philips organisatiebreed toe. De technologie, de productie, de cassettes alles moest uiteindelijk supersnel samenkomen. De reden van deze haast komt niet in de documentaire aan het licht. Die kwam voort uit de angst bij Philips om licentie inkomsten te gaan verliezen uit CD en CompactCassette. Sony had immers met een optische opslag methode (MiniDisc) en eigen compressie een geduchte concurrent. DCC is het gelukt MiniDisc niet wereldwijd een succes te laten worden. De compressie technologieën uit de DCC leveren tot op de dag van vandaag Philips nog honderden miljoenen op. DCC zal nooit meer een standaard worden. Daar is de markt te veel voor veranderd en is het volume te laag. Uit sympathie voor dit project hebt ik de DCC van Jeremy Heiden zojuist gekocht. Een uitgave uit 2017 die mede dankzij het enthousiasme van Ralf er is gekomen. Super leuke muziek overigens. Een nieuwe DCC 25 jaar nadat Philips de stekker er uit trok…
Toekomst
Uit mijn netwerk weet ik dat er nog veel meer te vertellen is over DCC. Wat was de werkelijke strategie? Waar zijn al die DCC tapes gebleven? Mijn connecties die dit lezen en het antwoord weten, nodig ik uit om aan te haken bij het initiatief van Ralf Porankiewicz of mij te berichten. DCC is een voorbeeld van innovatie, productie, licensering, marketing en last but not least; audio-genot. Gebruiksgemak en prijspunten van alternatieven deden DCC de das om.