Review: Beeline Moto

Het Beeline Moto-motornavigatiesysteem heeft een heel andere benadering dan traditionele navigatiesystemen.  Het moet het navigeren voor motorrijders volledig veranderen.

Navigeren tijdens het rijden kan soms lastig zijn, maar er zijn tal van manieren om te komen waar je moet zijn. Briefjes in de tanktas, de vele straatjes uit je hoofd proberen te stampen. Maar je kunt in de problemen raken als je een afslag mist. Beeline Moto is een nieuwe kijk op GPS-navigatie: een robuust kompas dat zonder poespas aangeeft waar je moet zijn.

Unboxing

In de standaarddoos zitten een elastische bandbevestiging, een plakbevestiging en een USB-oplaadkabel. Beeline heeft ook andere mounts beschikbaar, waaronder een RAM-ball-optie. De levensduur van de batterij van het apparaat geschat op op 10–30 uur in gebruik en 4–6 maanden in stand-by. Beide cijfers lijken te kloppen; Het is alleen niet mogelijk om het apparaat tijdens het opladen te gebruiken.

Standaard zit er geen reishoes in, maar deze kan er wel bij aangeschaft worden. De Moto kan daarin goed opgeborgen worden.

Monteren

Mijn favoriete bevestiging is de elastische bandbevestiging.  Je plaats de mount op het stuur, trekt er een aantal elastieken om heen, klikt de Beeline Moto vast en tada! Vooral als je in mijn geval geen eigen motor hebt kun je hiermee snel en eenvoudig zonder gereedschap de Beeline bevestigen.

Uiterlijk

De Beeline Moto is behoorlijk klein en kan hij gemakkelijk op vrijwel elk stuur worden gemonteerd. De Moto is goed ontworpen, de naden naden zijn strak, montagetoleranties zijn nauwsluitend en klikken veilig op hun plaats, en de knoppen zijn groot genoeg en makkelijk te gebruiken met motorhandschoen. De IP67-classificatie kwalificeert de Moto als waterdicht en stofdicht, en het verlichte LCD-scherm is leesbaar in alle weers- en lichtomstandigheden waarin ik heb gereden.

Je kunt de Beeline Moto het beste beschouwen als een secundair scherm voor je smartphone in plaats van een zelfstandig navigatiesysteem. Beeline gebruikt de gps en zendmasten van je telefoon voor de locatiegegevens. Daarnaast wordt de app van Beeline gebruikt om te vertellen waar je heen wilt en hoe je daar wilt komen. De app is relatief eenvoudig, maar staat wel aangepaste routes met waypoints, het importeren van GPX-bestanden en routetracking toe. Het display van de Beeline wordt gedomineerd door een grote pijl om stapsgewijze aanwijzingen te geven in de Routemodus, of wijst in de richting van je bestemming in de compassmode. In beide modi is het display relatief intuïtief.

Compassmode werkt ontzettend goed en is tijdens mijn testperiode de voorkeursinstelling geworden. In de compassmode kun je elke gewenste weg afslaan, wanneer je maar wilt. De weergegeven afstand wordt weergegeven in vogelvlucht, en geeft dus een grove schatting van de nog te rijden afstand. Deze modus is de beste optie om onbekende gebieden te verkennen, maar nooit te verdwalen.

Geen kaart meer, geen 3D beeld op een groot scherm, maar alleen nog maar een pijltje. Op basis van Google Maps en GPS belooft Beeline dat navigeren niet méér hoeft te zijn dan een pijl die je in de juiste richting wijst. Misschien had je het al gezien maar de Beeline ziet er hetzelfde uit als de niet meer verkrijgbare TomTom Vio. Alleen de Vio was meer een kleine TomTom en de Beeline geeft geen kaart weer, alleen de pijl.

Voor degene die roepen dat de Beeline er hetzelfde uitziet als de (niet meer geleverde) TomTom Vio scooternavigatie: dat klopt, maar dan alleen qua vorm. Want die Vio was in feite een heel kleine TomTommetje met een kaart, terwijl de Beeline helemaal geen kaart of kaartachtig beeld laat zien, maar dus alleen die pijl. Nou is Beeline met ditzelfde systeem succesvol als navigatie voor fietsers, maar de vraag is dan of het op de motorfiets toch niet veel gecompliceerder is?

Het basisidee klopt helemaal: aan een pijl zou je eigenlijk genoeg moeten hebben. Toch hebben de makers zich daartoe niet kunnen beperken, er is toch nog meer informatie noodzakelijk, die dan ook wordt weergegeven. Blijkbaar is dat nodig, maar het haalt de basis van het concept toch een beetje onderuit; je moet niet alleen op de omgekeerde V letten, maar ook op de rest van de info, en dat leidt af en toe wat veel af. Het aftellen van de afstand gaat al met horten en stoten, wat het lastig maakt om rustig te zien over hoeveel tijd er actie van je verwacht wordt.

Vooral in de stad is het daardoor nog niet zo eenvoudig om naar een punt in een woonwijk te rijden. Bij te veel bochten en straten zou je liever even stoppen en gewoon op je telefoon de route bekijken. Als je verkeerd rijdt wordt de pijl doorzichtig en kan je kiezen tussen herberekenen of terug naar de route, al kan je dit ook van te voren als keuze instellen. Het lukt allemaal wel, maar eigenlijk heb je voor meer ingewikkelde situaties te weinig informatie.

Conclusie

En toch is de omgekeerde V slim verzonnen. Meer heb je eigenlijk niet nodig, vooral als je lekker in het buitengebied aan het rijden bent en geen haast hebt. Het is wel wat meer opletten dan op een gewone navigatie, waarbij je ook de gesproken aanwijzingen mist, maar als je het juist wat simpeler wil hebben, is dit een prima oplossing. Het voordeel van Beeline zit vooral in de handzaamheid van het systeem, wat je inderdaad zo in je broekzak steekt. Nadeel is dan wel weer dat je met weinig informatie moet werken. Het is met een “volledig” navigatiesysteem soms al best lastig om te zien welke opeenvolgende afslagen je op een verkeersknooppunt moet nemen, met de Beeline wordt dat al veel sneller een uitdaging. Geen stem in je oor, geen wegnummers, etc.

De Beeline is dan ook zeker geen vervanger van de Garmins en TomToms van deze wereld, maar vooral een handig, klein en vooral simpel alternatief voor praktisch navigeren naar een bestemming, als die maar niet te vaak in een grote stad ligt.