De GRID-serie is altijd een interessante geweest. Het is een van de weinig racegames die een goed midden houdt tussen simracers en arcade-racers. GRID Legends is het vijfde deel uit de franchise.
De serie kent meerdere toppers, maar helaas ook misstappen. Het laatste deel viel onder de laatste noemer. We zagen te weinig innovatie, de handling van de auto’s was matig en de game bood weinig redenen om de game te blijven spelen. GRID Legends moet afrekenen met deze negatieve nasmaak. Wij testten de PC-versie.
Nieuw modi
In GRID Legends zien we als nieuwe elementen een verhaalmodus, waar we in de preview al op in gingen en daarnaast de Nemesis-functie.
Verhaalmodus
De verhaalmodus is kort gezegd een leuke modus als showcase, maar we voelden ons niet zo betrokken als bij bijvoorbeeld F1 2021‘s Breaking Point (en daar was het ook maar ‘zo-zo’). Het idee achter de verhaalmodus is dat je tijdens het racen een gevoel van rivaliteit zou moeten krijgen tegen het grote kwade team (Ravenwest), maar daar moet je je als speler wel in laten meeslepen. Het was voor uw reviewer in ieder geval niet zo dat deze een enorme motivatie voelde broeien op het moment dat een van de Ravenwest-auto’s in het vizier kwam. Wel is het aardig dat de coureurs van deze teams zich ten opzichte van jouw als speler een stuk agressiever verdedigen. Een beuk van een van de Ravenwest-coureurs waar je verwacht dat je netjes kan inhalen is geen uitzondering.
Nemesis
De nemesis-functie is eigenlijk een beetje vergelijkbaar met hoe de Ravenwest-coureurs zich altijd gedragen. Wanneer je te vaak contact maakt met bepaalde AI-tegenstanders tijdens een race, dan worden deze je nemesis en zullen ze extra agressief tegen je racen. Dit heeft interessante gevolgen. Natuurlijk harde en agressieve gevechten, maar aangezien het in sommige klassen makkelijk is om fouten te maken, zie je deze ook door de AI-tegenstanders gemaakt worden als gevolg van hun agressie. Iets wat een beetje vreemd is aan de nemesis-functie, betreft het feit dat het niet erg consistent lijkt. Je kan namelijk ook een nemesis aan je broek krijgen wanneer deze bijvoorbeeld compleet willekeurig ten jou aan rijdt of een fout maakt en tegen jouw auto aan rolt. Blijkbaar leest de game dit hetzelfde als wanneer je iemand daadwerkelijk een zet geeft. Op zich maakte dit ons niet uit, de Nemesis-modus is een vermakelijke toevoeging.
Carrièremodus
De carrièremodus is de modus waarin je verschillende evenementen vrijspeelt. Vreemd genoeg is ervoor gekozen om het kunnen vrijspelen van deze evenementen te verbinden aan je ranking. Je moet credits verdienen, die besteden aan upgrades en daarmee kun je nieuwe events unlocken. Maar sommige upgrades zijn ook gebonden aan een aantal kilometers dat je gereden moet hebben. Zit je niet op dat ‘niveau’, dan moet je ervoor zorgen dat je deze haalt in een van de andere modi of door eerder gehaalde evenementen opnieuw te spelen. Dit voelt erg als grinden en dat kan de bedoeling niet zijn.
De noodzaak om naast raceprestaties ook sponsordoelen te halen en auto-upgrades is jammerlijk. De upgrades die je vrijspeelt voor de auto’s win je weliswaar snelheid mee, maar dit is niet dermate dat iemand mét deze mods een race zou kunnen winnen waar deze dit zonder deze mods niet zou kunnen. Het unlocken van race-events moet gewoon gaan om het kunnen winnen van voorgaande races, waarop je een stapje verder kan. Helaas niet in de careermodus van GRID Legends.
Race Creator
Dit is waarschijnlijk de favoriete modus van uw reviewer. Natuurlijk kun je gewoon de standaard samenstellingen maken. Echter is er ook een multiclass-optie. Je kunt dan verschillende klassen kiezen die het tegen elkaar op moeten nemen, jumps in het circuit, plus de standaard opties zoals qua weer, tipstip (overdag, bijzonsopgang, ‘s nachts, ‘s avonds), circuits in verschillende layouts plus achterstevoren.
Snellere auto’s beginnen met een achterstand, maar zoals de game opgezet is, zijn deze nog steeds een voordeel, mits je een beetje kan inhalen. En dan haal je met je prototype op het ene moment een vintage touringcar in, dan een racetruck, vervolgens een formule-auto en tenslotte misschien een Mini-cup auto. Dat is, als die elkaar vooraf niet ingehaald hebben uiteraard.
Graphics/Audio
We speelden de game met een RTX 2060. Ondanks dat GRID Legends gebruik maakt van een engine die al enigszins gedateerd is, echter bewijst deze zich in 2022 nog altijd met prachtige graphics. De auto’s, lichteffecten, omgevingen en af en toe wat zon-effecten, het komt allemaal prima over. Zeker de nieuwe stratencircuits maken een enorme indruk en geven een gevoel dat je eigenlijk eens wat trage rondes moet rondrijden om het allemaal eens goed te bekijken. Overigens betekent dit ook dat je aan bepaalde andere banen wel ziet dat deze uit een andere tijd komen.
De beeldweergave blijft vrijwel altijd op een consistente 60 fps. Hier en daar zagen we wel wat framedrops, zeker in de cockpit-view, maar het is niets waar we al te kritisch over mogen zijn met deze visuals.
Menu
Over het algemeen is de interface prima te begrijpen voor de meesten, denken we. Er zijn echter wel wat vreemde keuzes gemaakt. Zo kwamen we tijdens het rondkijken opeens de optie tegen om je monteur en teamgenoot te updaten. Best een interessante optie, want een snellere teamgenoot kan je in bepaalde modi aardig helpen. Echter hadden we deze optie niet gevonden wanneer niet specifiek in alle opties hadden gekeken. Je zou zeggen dat dit meer naar voren gebracht zou worden.
Audio
We hebben niets te klagen over hoe de auto’s klinken. Er zit een duidelijk verschil tussen de verschillende modellen, en de auto’s waar we wat minder bekend mee waren klonken geloofwaardig. De muziek irriteert niet, en daarmee zijn we al meteen positief. Het is de juiste opvulling die je wil, zonder dat het een poging doet iets toe te voegen aan de ervaring. Kortom, de muziek is vergetelijk, maar hier is uw reviewer helemaal ok mee. Het wordt niet herhalend of anderszins vervelend.
Algemene gameplay
De algemene feel van de auto’s hebben we eigenlijk weinig over te klagen. Elk voertuig voelt uniek en de verschillende klassen vergen dat je je skills wat aanpast. Desondanks is de gameplay toegankelijk. Als je een beetje je best doet, krijg je iedere klasse wel onder de knie en heb je het gevoel met inzicht een auto te besturen, ondanks dat je natuurlijk weet dat je een arcaderacer speelt. GRID Legends doet zijn reputatie een ideaal midden te zijn tussen sim en arcade eer aan.
De verloop van de races is op zich ook zoals je het zou verwachten. Er is geen sprake van rubberbanding. Sneller is sneller. Dit betekent ook dat men niet voor je vertraagt. De AI doet af-en-toe wat vreemde dingen, maar meestal gedraagt deze zich logisch en kun je leuke gevechten afwerken. De toewijzing van de nemesis-status is soms onterecht, maar eigenlijk vonden we dit eerder leuk dan niet. Je ziet je tegenstanders ook fouten maken en zelfs mechanische pech hebben. Dit laatste is eigenlijk wat apart, omdat je dit zelf nooit krijgt (tenminste, het is ons nooit overkomen tijdens de test).
Geen binding
GRID Legends is een game waarin je steeds in verschillende klassen rijdt. Je werkt in de career-modus een aantal losse events af en zoals aangegeven is het niet zo dat je zomaar in één ruk door kunt. Je wisselt ook steeds klassen af, en in de andere modi doe je dit eveneens. Dit maakt dat de game een beetje van de hak op de tak springt. Races zijn losse events, en je rijdt ook steeds in andere auto. De binding die je hebt met de carrière die je in GRID Legends afwerkt, wordt hier wel door geraakt. De wil om het zo goed mogelijk te doen, beter te worden, je auto door te ontwikkelen… Het valt allemaal een beetje weg door de opzet. We vragen ons dan ook af of op deze manier, veel spelers de game na een bepaalde tijd niet langs zich neer zullen leggen. Zeker wanneer in de directe omgeving er geen bekenden zijn die de game ook spelen.
Multiplayer
De multiplayer is waar je natuurlijk de echt realistische tegenstanders vindt. De game biedt plaats aan 22 racers in één sessie en het is mogelijk om midden in een race in te springen. Ook in de multiplayer genieten we het meest van de multi-class races. Leuk voor hen die snel zijn in de game om met een tragere auto te racen tegen spelers die minder goed zijn. Ook de totale chaos die kan ontstaan omdat verschillende auto’s op een andere manier snelheid pakken en de één veel meer ruimte nodig heeft dan de andere kan leuke taferelen opleveren.
Moeilijkheidsgraad
De moeilijkheidsgraad in GRID Legends is lastig in te schatten. Omdat er zo’n brede variatie aan klassen is, is het heel goed mogelijk dat je je heel comfortabel voelt met de GT-klassen en touringcars, maar totaal niet met de woestijnracers die erg makkelijk beginnen te rollen en waar je te maken hebt met gehelde stijgers die je moet ontwijken of perse recht op moet gaan, wil je je rondetijd niet een deuk geven. Dit wil zeggen dat je behoefte hebt aan een lagere moeilijkheidsgraad voor de woestijnracers en een hogere voor de overige klassen. Dit is echter natuurlijk niet mogelijk.
Verschil in niveaus
Verder zit er een te groot verschil in de moeilijkheidsgraden. Voor uw reviewer was de hoogste moeilijkheidsgraad te lastig om gewoon lekker te racen zonder heel geconcentreerd bezig te hoeven zijn, terwijl de een na moeilijkste moeilijkheidsgraad weer veel te makkelijk was en we met twee vingers in de neus de eerste plek wisten te pakken.
Conclusie
GRID Legends brengt een hoop ideeën samen. Sommigen werken goed (race creator modus), anderen zijn ‘wel ok’ (verhaal modus), terwijl de careermodus gewoon niet leuk is op de manier dat deze ingestoken is. Ondanks dat de oudere circuits opvallen door de minder gedetailleerde weergave, is de game in grafisch opzicht al-met-al gewoon prachtig te noemen.
De feel van de auto’s is on-point. GRID staat er als serie om bekend een speelervaring te bieden welke een ideaal midden houdt tussen sim en arcade en maakt deze reputatie ook met GRID Legends, helemaal waar.
Het enige wat we ons afvragen is of het totale pakket genoeg is om spelers langere tijd vast te houden.