Final Fantasy Tactics definieerde ooit het genre van de tactische RPG games. Anno 2022 lanceert Nintendo de game Triangle Strategy op de Nintendo Switch. Zou deze game het stokje overnemen van FF?
Als het aan de naam ligt misschien niet. Triangle Strategy klinkt nou niet bepaald spannend of fantasierijk. Best een risico van ontwikkelaar Square Enix, dat toch ook weer kiest voor dezelfde retro 2D stijl die zo enorm hoorde bij dat geweldige Final Fantasy Tactics.
Toen Square Enix in 1997 Final Fantasy Tactics uitbracht, was de 2D sprite stijl waarschijnlijk een belangrijke, tactische keuze. De hardware was nog zeer beperkt en de gameplay verrassend complex. Anno 2022 mag het aan processorkracht niet meer ontbreken op de moderne consoles. Het lijkt dan ook vooral een markering keuze, waardoor je bij het zien van de screenshots al het gevoel krijgt van wat je van Triangle Strategy mag verwachten. Namelijk een fijne, tactische RPG game. Bovendien zijn de graphics lekker naar HD resolutie getrokken, waardoor Square Enix veel meer ruimte heeft gekregen om met de sfeer van de game te spelen.
Triangle Strategy
Genoeg over de graphics. Laten we toch even die überfage titel uitleggen. Triangle Strategy gaat namelijk over drie naties met een nogal ongemakkelijke relatie. Jij start als het karakter Serenoa Wolffort. Jij leeft in het koninkrijk Glenbrook. De grootste bedreiging is het land Aesfrost. Een natie die door zouthandel enorm rijk is geworden. Dat lang wordt geleid door de zwaar religieuze Hyzanthe. Vanuit het perspectief van Serenoa ervaar jij hoe de verschillende naties elkaar in een bloederige oorlog storten.
Al snel verzamel jij een groep vrienden om je heen. Samen moet je regelmatig keuzes maken in de game. Keuzes waarvan je veelal de gevolgen nog niet kunt overzien. Wat je nu beslist, heeft invloed op momenten later in de game. Het keuzesysteem verloopt via de scales of conviction. Daarin moeten de karakters elkaar overtuigen. Het interessante is dat jij als speler lang niet altijd jouw zin krijgt. Dat hangt echt af van jouw overtuigingskracht.
In tegenstelling tot Final Fantasy Tactics is het in Triangle Strategy niet alleen een kwestie van heel veel lezen. Square Enix heeft inmiddels heel wat meer opslagruimte ter beschikking, en heeft daardoor kunnen kiezen voor het gebruik van voice overs. De stemmencast is niet ijzersterk en overtuigend. We missen echt de emotie in de teksten, maar het geeft wel een lekkere afwisseling op het lezen van ellelange dialogen.
Wanneer je door de lange introductiefase van de game heen bent, mag je op avontuur in de best forse werelden van Triangle Strategy. Zoals je mag verwachten merk je al snel dat het om meer gaat dan de rode lijn van de drie naties. De werelden zitten vol sidequests die jij met jouw groep kunt oplossen. Tijdens jouw avonturen verzamel je loot waarmee je jouw karakters gaat versterken, waardoor je steeds betere gevechten aan kunt gaan.
Zoals het hoort bij aanvallen in een tactical RPG, gaat het er iedere beurt om dat je goed nadenkt over de stappen die je gaat zetten. Ieder karakter is beperkt in de mogelijkheden, maar heeft ook zijn of haar specialismen.
Qua hoeveelheid gevechten doet Triangle Strategy het trouwens rustig aan. Persoonlijk kon ik me echt enorm storen aan de hoeveelheid gevechten in FF7. Het waren er zoveel dat ik op het gegeven moment maar vooral besloot te vluchten. In Triangle Strategy is het aantal gevechten voor mijn gevoel veel meer in balans met de overige gameplay.
Conclusie Triangle Strategy
Triangle Strategy presenteert zich niet in naam, maar wel qua gevoel als de opvolger van Final Fantasy Tactics. Het democratische systeem van de scales of conviction is waanzinnig interessant en leert de gamer stiekem ook nog een lesje in politiek. De game kenmerkt zich door niet teveel gevechten te lanceren, waardoor het tempo er lekker in blijft zitten terwijl het verhaal in zwaarte en complexiteit rustig toeneemt. Het spel heeft een beetje te leiden onder de voice overs, maar steekt verder echt heel goed in elkaar.