Afgelopen dinsdag trad voor verkopers van elektronica een lastige wet in werking. Die zijn voortaan verplicht om updates over de verwachte levensduur van een product te borgen. Maar kan dat wel?
Apple verkocht de iPad 2 tot 2014 in combinatie met iOS 4.3. De originele verwachting van Apple was dat mensen hun iPad, net als de iPhone, jaarlijks zouden vervangen. Bij de iPad bleek die noodzaak minder. Sterker nog, de hardware was zo goed, dat de hardware jaren in gebruik bleef. Tot iOS 10 in zicht kwam. Vermoedelijk onder druk van investeerders, werd in één keer besloten de iPad, iPad 2 en iPad 3 niet meer van het nieuwe iOS te voorzien.
Het gevolg was dat steeds minder apps werkten op de oudere generaties iPad. Konden gebruikers nog een tijdje vluchten naar de web versies van verschillende apps, werden ook Safari updates al snel aan banden gelegd. Hoewel er wel andere browsers zijn voor de iPad, is het browser makers niet toegestaan om onder iOS andere browser engines dan die van Safari te gebruiken. Dus ook de Chrome browser kon niet meer verder op de oude hardware.
Het gevolg? Prachtige displays. Perfecte speakers. Goede batterijen. Al deze hardware werd in korte tijd eWaste en daarmee rijp om in één of ander derdewereldland te worden gestort om daar de bodem te vervuilen.
Met de nieuwe wetgeving wil de regering de verspilling van techproducten tegen gaan. De vraag is echter of deze wetgeving heel realistisch is. Het recht op updates komt bij de consument te liggen. De verplichting tot het leveren van updates komt echter bij de verkoper en niet bij de maker van de hardware.
Laten we opnieuw Apple even als voorbeeld stellen. Stel, je koopt nu nog een nieuwe Intel MacBook Pro. De verwachte levensduur van zo’n laptop mag best op 10 jaar gesteld worden. Dan mag je dus ook 10 jaar macOS updates verwachten. Doet Apple dat niet, dan is de verkoper van jouw MacBook Pro, bijvoorbeeld een CoolBlue of Amac, dus verplicht om alsnog te zorgen dat jij een nieuwe macOS op jouw MacBook Pro krijgt. En ja, dat is iets dat we hier op de redactie toch ook wel een lastige kwestie vinden.
Er verandert meer
Nog iets dat veranderd is de duur van de omgekeerde bewijslast. En dat is wel weer goed. De verkoper moet nu een jaar lang kunnen aantonen dat het product dat jij kocht, in orde was. Dus jij kunt een jaar lang met ieder gebrek terug naar de verkoper en daar jouw klacht doen. Het is aan de verkoper om te bewijzen dat jij een deugdelijk product hebt meegekregen.
Heb je klachten over updates?
Dan kun je voortaan bij de Autoriteit Consument en Markt (ACM) terecht. Zij moeten toezicht houden op deze wel heel lastige wet. Dus pak die oude iPad of MacBook die niet update er nog eens bij en kijk wat je voor elkaar kunt krijgen.