The Legend of Zelda – Breath of the Wild was de launchtitel van de Nintendo Switch, die ook nog even verscheen op de Wii U. Het was de titel die liet zien hoe veelzijdig en sterk de handheld console was en niemand wist deze titel te evenaren… totdat Nintendo zelf besloot de titel te overtreffen met Zelda Tears of the Kingdom.
Het was even wachten, maar inmiddels zit ik al ruim een week in, boven en onder het bekende koninkrijk van Hyrule. Tears of the Kingdom opent namelijk waar Breath of the Wild stopte. Samen met Princes Zelda daal je na het gevecht met Ganon af in de kelders van het kasteel. Daar in die kelders bevindt zich een stofje dat de inwoners van Hyrule ziek maakt en samen probeer je de bron te vinden. Diep in de krochten van het royale optrekje van de familie Zelda kom je veel meer informatie tegen over het ontstaan van het prachtige koninkrijk… maar ook een boze god die de twee aanvalt. Bam, al je twintig hartjes gaat in no-time aan gort… Bam… en je ontwaakt… opnieuw… in een grot… ditmaal hoog boven de wolken van het koninkrijk. Met drie hartjes. Tijd om opnieuw te beginnen op een nieuwe plek.
Ik heb me netjes niet ingelezen voor ik aan mijn review begon. En als je niet te veel wilt weten, raad ik aan meteen omlaag te scrollen naar de conclusie.
Ik was dus enigszins verrast om te ontwaken op een eiland, hoog in de lucht. Dit eiland. Of eilanden, dienen al een tutorial level om het spel te leren kennen. Dit gaat in een iets hoger tempo dan dat je de wereld van Hyrule leerde kennen in Breath of the Wild. Heb je die titel niet gespeeld, raad ik je ook echt aan om die titel eerst te spelen. Je kunt best met deze titel starten, maar gevoelsmatig mis je dan toch veel herkenningspunten in het verhaal.
In de lucht leer je de eerste puzzels in de tempels op te lossen en krijg je de meest belangrijke krachten mee. Pas wanneer je jezelf voldoende hebt ontwikkeld, mag je de val naar de grond maken en (zonder zweefzijl) overleven….
Tip: Haal eerst het maximale uit het zwevende deel van dit stuk van de game. Hoewel er gamers zijn die inmiddels hebben bewezen het spel binnen anderhalf uur uit te kunnen spelen in een speedrun, heeft dit deel van het spel zelf echt al voldoende te ontdekken om een uurtje of drie zoet te zijn.
Eenmaal beneden ontdek je al snel dat iedereen op zoek is naar Zelda. Die is tijdens het opstijgen van het kasteel in de diepte verdwenen. Nouja… die flitste tijdens haar val al onverwacht weg en dat maakt het mysterie alleen maar groter. Vanuit het kamp op de grond krijg je van Purah al snel de opdracht om haar in het kasteel te zoeken… maar mijn ADHD hoofdje gaat stiekem toch al meteen op ontdekkingsreis op de enorme landkaart. Kijken wat ik nog kan herkennen. Die Zelda kan wel even wachten. Op die manier scoor ik al snel wat handige kleding via sidequests, verzeker ik mezelf alvast van een paard en weet ik mezelf op te sluiten in een luchtballon omdat ik nog geen zweefzijl heb… kak. Ik kan alleen maar teleporteren om terug naar de grond te komen… Dan toch maar even terug naar die eerste quest van Purah en jah… daarna heb ik mijn vertrouwde zweefzijl. Het voelt een beetje aan als het behalen van je rijbewijs. Eindelijk vrijheid en flexibiliteit om snel grotere stukken van het land te ontdekken… en al snel lig ik op de bodem van een diepe put. Helemaal in het donker… Ik ga weer eens te hard
Het mooie van Tears of the Kingdom is dat de game je inderdaad de volledige vrijheid geeft om op eigen initiatief op verkenning te gaan en het verhaal op eigen tempo en volgorde uit te spelen. De vele sidequests en puzzels die je tegenkomen houden je de hele game bezig. Zelfs Hestu heeft weer 1.000 korokzaadjes verloren… dus je hebt ook voor hem aardig wat te zoeken. Zou je weer hetzelfde shitcadeau krijgen als na 900 zaadjes in Breath of the Wild? Nee toch? Ik zit pas op 321, dus ik weet het ook nog niet.
Het onmogelijke op het meest beperkte platform
Ieder jaar zijn er weer geruchten dat het onderhand toch echt wel een nieuwe Switch moet komen. Enkele jaren geleden dacht men nog dat Tears of the Kingdom de launchgame voor nieuwe hardware zou moeten zijn als Nintendo de gamer nog zou willen verbazen… maar we weten inmiddels dat dit niet het geval is en Nintendo heeft al meermaals laten weten dat we dit en volgend jaar niks van ze hoeven te verwachten. Maar hoe bouw je dan op naar een nieuwe wow voor de gamer die Breath of the Wild al kent? Alleen nieuwe content is misschien niet genoeg….
Als Nintendo een belofte doet om toch een originele game neer te zetten die de lat weer wat hoger legt, dan kun je ervan uitgaan dat Nintendo iets doet waar andere gamedevelopers van denken dat het op de Switch niet te doen is… en dat zien we terug in de gameplay.
De wereld van Hyrule is bezaaid met nieuwe tempels met uitdagingen gebasseerd op de nieuwe fysieke krachten van Link. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om door plafonds heen te springen om zo, sneller omhoog te komen op bepaalde delen. Of nog uitzonderlijker, de kracht om objecten samen te smelten. Zo kun je zelf wapens en schilden met unieke krachten bouwen. Je kunt ook speciale pijlen maken. Bompijlen hoef je dus niet meer te kopen en iedere pijl kan in uitwerking volkomen uniek zijn. Maar hier blijft het niet bij.
Je kunt ook objecten samenvoegen in het spel om daarmee bouwwerken en voertuigen te bouwen. Met behulp van jouw powerbank kun je onderdelen van kracht voorzien en zo bijvoorbeeld auto’s, boten en vliegtuigen bouwen. Hoe deze presteren hangt helemaal van jouw ontwerpen af en dit is iets dat we in een dergelijk grote, open wereld bij geen enkele andere game hebben gezien. Nintendo daagt duidelijk de wereld uit om met nog complexere gameplay te komen dan dit.
Conclusie: The Legend of Zelda – Tears of the Kingdom
Hoewel Nintendo met de nodige DLC de liefhebber van Breath of the Wild lang in het spel wist te houden, was de koek op het gegeven moment toch echt op. Met The Legend of Zelda – Tears of the Kingdom brengt Nintendo een nog grotere wereld door het avontuur zowel in de lucht als onder de grond voort te zetten, tegen een nog groter kwaad. Met een nog epischer verhaal dat ons terugbrengt naar de stichting van Hyrule en de bijzondere wezens die achter het meesterplan van het koninkrijk zaten. Deze reviewer is nog lang niet klaar, maar met ruim 30 uur op de teller in een week al duidelijk verslaafd aan dit avontuur.
Tip: Check de Bol.com en CoolBlue links bij dit artikel om te zien welke uitvoeringen en aanbiedingen er zijn van zowel de game als alle hardware die rondom deze titel is uitgebracht.