Recent werd de Philips M140 geïntroduceerd. De SSD is beschikbaar in drie formaten, te weten 500 GB, 1 TB en 2TB. We kregen een 1TB exemplaar om te testen en gingen ermee aan de slag.
We testten de SSD in onze AceMagic AM08 Pro welke beschikt over twee PCIe Gen4 slots wat dus geen bottleneck zou moeten zijn voor de M140.
Sleutelpunten
- M.2 NVMe PCIe Gen3 x4
- Opgegeven leessnelheid: 3500 MB/s
- Opgegeven schrijfsnelheid: 3000MB/s
- Controller: Maxio MAP1202 PCIe 3.0 x4 NVMe 1.4
Benchmarks
Crystal Disk Mark
We beginnen met de synthetische benchmarks. In Crystal Disk Mark zien we dat de M140 zijn opgegeven snelheden keurig haalt, iets dat bevestigd wordt in Atto. Opvallend zijn de prestaties bij het willekeurig lezen en schrijven van kleine bestanden (IOPS-scores) die erg goed zijn voor een PCIe 3.0 SSD.
HDTune
HDTune meet sequentiële leesprestaties over de hele schijf en geeft een gemiddelde snelheid weer. Anders dan Crystal Disk Mark dat synthetische benchmarks uitvoert met korte bursts van gegevens gebruikt HDTune een langzame, constante benadering waarbij de snelheid over de hele SSD wordt gemeten.
Het valt op dat we een aardig verschil in prestaties zien wat te verwachten is omdat HDTune een realistischer beeld geeft van de prestaties bij dagelijks gebruik, zoals bestandsbeheer en langdurige lees- en schrijfoperaties. Wanneer we de output bekijken merken we een paar dingen op:
- IOPS-score bij random 4 KiB lezen, is degelijke waarde is voor een PCIe 3.0-schijf. Dit betekent snelle toegang tot kleine bestanden (willekeurig lezen en schrijven van kleine bestanden).
- Sequentiële snelheid lijkt lager te zijn dan typische PCIe 3.0 SSD’s, dus er lijkt enige beperking te zijn alhier.
- Burst rate-scores suggereren dat korte, snelle data-overdrachten redelijk goed presteren.
- 8 MiB Random Seek: met de rate bij grotere blokgroottes doet hij het goed in scenario’s waarbij grotere datasets frequent worden opgevraagd.
We vragen ons af waarom de sequentiële snelheden zo laag zijn. We hielden eerst nog rekening met wat externe factoren als throttling wat om de een of andere reden dan niet door de software opgemerkt werd, maar door de test herhaaldelijk uit te voeren op verschillende momenten is dat uitgesloten.
Omdat we de schijf de schijf is waar ons OS op staat kunnen we helaas geen schrijf-prestaties testen in HDTune.
Conclusie
De Philips M140 M.2 NVMe PCIe Gen3 SSD levert solide prestaties waar het sterke punt vooral ligt bij de hoge IOPS-waarden. De snelle random leesprestaties en responstijd zorgen dat productiviteitstaken met snelle bewerkingen de omgeving is waar de M140 thuis is. Denk aan laadtijden in ontwikkelomgevingen, queryverwerking, runnen van statistische modellen.
Minder sterk lijkt de M140 te zijn wanneer het aankomt op grote bestandsoverdrachten, editen van zware mediabestanden (4K+ editen en renderen) en laadtijden in bijvoorbeeld grote games door de mindere sequentiële lees- en schrijfsnelheden.
Wanneer we kijken naar het aanbod dat onder de 90 euro, dan is M140 onder de PCIe Gen3 schijven best een aardige performer alles bij elkaar. Er zijn in deze prijsklasse echter ook PCIe Gen4 schijven verkrijgbaar die waarschijnlijk ook in een PCIe 3.0-slot beter zullen presteren, waarbij je wellicht bij een upgrade qua moederbord c.q. overstap naar een latere generatie M.2-slot, nóg betere prestaties hebt. Kun je de M140 echter vinden voor een goede prijs, dan blijft het een prima optie.