Het is nog een jaar wachten op een echt nieuwe Zelda. Gelukkig lanceerde Nintendo afgelopen week een zoethoudertje. The Legend of Zelda: Skyward Sword HD is een remake van The Legend of Zelda: Skyward Sword HD op de Wii voor de Nintendo Switch.
Whaaaaat…. Waar’s Hyrule!?
Als je The Legend of Zelda: Skyward Sword op de Wii totaal hebt gemist, is het handig om even wat zaken uit te leggen. Zeker wanneer je Breath of the Wild of Link’s Awakening op de Switch wel hebt gespeeld. Skyward Sword is namelijk een wat alternatief verhaallijntje in de series.
Zo hoef je hier niet het hartje van Zelda te veroveren. In deze game is ze al jouw beste vrienden (en je weet dat dat iets heel anders is). Daarnaast is ze ook nog eens de dochter van de directeur van jullie school. Die school staat niet meer in het fictieve Hyrule, maar op een zwevende rots genaamd Skyloft.
Leren, leren, leren
De game begint met een klein stukje verhaal over het ontstaan van Skyloft, maar het duurt echt nog even voor je in actie komt. Je leert eerst navigeren in deze nieuwe wereld. Het begint met het zoeken van een kat op het dak van de school. Op die manier leer je een beetje rennen en springen en ja, dat is lastiger dan in de andere Zelda titels op de Switch.
Daarna is het tijd voor jouw Loftwing. Dit zijn vogels waar de mensen van Skyloft op vliegen. Iedereen heeft een eigen Loftwing en Link is de enige met een zeldzame rode… die je in het begin ook letterlijk laat vallen. Jep… relatiemanagement… nooit de sterkste kracht van onze Link. En ik geef toe… met al het verhaal en al de uitleg is het eerste uur in deze game echt even doorbijten…
Het verhaal
Maar dan krijg je er ook wat voor terug. De verhaallijn van Skyward Sword zit een stukje voor het ontstaan van alle traditionele Zelda verhalen. Het vertelt veel meer over de basis van de legenden die je in de andere games speelt, net als de bekende karakters. Zo kom je bijvoorbeeld te weten hoe het Master Sword is ontstaan, wat toch altijd zo ongeveer het ultieme wapen is.
Ik drijf af. Het echte verhaal is namelijk dat Zelda ineens verdwijnt ‘onder de wolken’. Dat is hoe de oude wereld heet waar Skyloft boven zweeft. Uiteraard zal Link de held moeten zijn die zijn beste vriendin terughaalt.
Dungeons in dungeons met dragons
De wereld onder de wolken bestaat uit drie grote regio’s. Deze bestaan weer uit allerlei gebieden die regelmatig veranderen. De wereld is niet zo open als in andere Zelda games. Sterker nog, er zit een redelijk strikte lijn in de gebieden die je bezoekt. Daardoor voelen ze misschien meer als de dungeons die we van de series kennen. Zeker omdat je grote afstanden aflegt op de rug van jouw loftwing, ben je minder aan het ontdekken dan je van de series gewend bent.
Waar je al optionele subquests krijgt, zijn die zeer gemakkelijk. Hoe dan ook, eigenlijk ben je op zoek naar dungeons in dungeons. En wanneer je die gevonden hebt, gaat het er ook echt om dat je een boss battle uitvoert.
Fi, de Siri van onder de wolken
Als Link zijnde krijg je ook een hulpje in de game. Dit is Fi. Was Fi in het origineel soms bloedirritant, haar rol in Skyward Sword is veel gematigder. De hoeveelheid tekst die je verplicht door moet klikken is veel minder. Daarover gesproken, het is nu veel gemakkelijker om teksten te skippen. Dit scheelt je een hoop leestijd in de game.
Met de gameplay van de Wii ging het er natuurlijk om dat je zoveel mogelijk met de WiiMote zwaaide tijdens het spelen. Diezelfde controls zijn nu ook te gebruiken wanneer je op de TV speelt. Alleen dan door de Joy-Con in de hand te nemen. Een voordeel in deze modus is dat je veel sneller even een schot kunt maken met je pijl en boog.
Alternatief is om de game te spellen met de pro controller van de Switch. Dan kun je gewoon vechten door op de knoppen te rammen. Dat wil zeggen, je zwaait jouw zwaard dan rond met behulp van de rechter stick. Dat is ook even wennen, maar in de Switch conversie is dat stiekem wel heel veel fijner.
De reden is dat de Switch, in tegenstelling tot de Wii, niet de sensor balk heeft. Die hield altijd goed in de gaten waar de WiiMote zich bevond ten opzichte van de TV. Wanneer je met de joy-con speelt, merk je dus dat je regelmatig even moet kalibreren met de Y knop.
Grafisch
Met The Legend of Zelda – Link’s Awakening heeft Nintendo echt een indrukwekkende klus afgeleverd. De stokoude game werd van een prachtige grafische schil voorzien met verbeterde gameplay. De stap vanaf de Wii naar de Switch is veel minder groot, waardoor de grafische verbeteringen niet schokkend groot zijn. Toch zien we wel dat Nintendo niet heeft stilgezeten.
Zo zijn texturen op objecten een stuk scherper dan het origineel. Ook zijn de contrasten een stuk hoger, waardoor alles er net wat frisser en netter uitziet. Daarnaast lijkt The Legend of Zelda: Skyward Sword HD 60FPS te draaien en aan te houden op FullHD. Tenminste, na ruim een week spelen hebben we nog geen irritante framedrops ervaren.
Conclusie The Legend of Zelda: Skyward Sword HD
Qua avontuur is eigenlijk niets veranderd, en dat is maar goed ook. Wel zien we dat de ontwikkelaars goed hebben geluisterd naar de gamers. Veel onhandige onderbrekingen zijn verdwenen en Fi is gemakkelijker de mond te snoeren. Toch heeft de game hier en daar ook nog wel een beetje last van het ‘kill your sweethearts’ probleem. Zo moet je soms nog steeds te vaak met dezelfde boss vechten en dan is er nog de song of the hero quest die best geschrapt had mogen worden.
Eigenlijk is het grotendeels precies wat we hadden verwacht; een versie van het origineel dat overal een beetje is opgepoetst. Niets meer, niets minder. Daarmee is dit automatisch de beste game om dit verhaal van Zelda in te beleven.
Accessoires
Overigens heeft Nintendo voor deze release ook toffe accessoires uitgebracht. Denk aan een speciale joy-con set en een Amiibo van Zelda met haar Loftwing.
