Review: Kobo Libra Colour (op een piratenschip!)

Waar kun je het best een boel over golf lezen? Op een piratenschip! Het is vakantietijd, dus we zochten een relaxed plekje op om even lekker weg te dromen met de eerste generatie kleuren e-readers van Kobo.

Er waren al langer bedrijven die een e-reader met kleurendisplay durfden te maken. Denk bijvoorbeeld aan PocketBook en Boox. Het duurde dan ook heel lang voor Kindle en Kobo de overstap durfden te maken. Immers; de meerwaarde voor kleur is bij een traditioneel boek niet heel hoog. Je kan de cover en misschien soms een plaatje in kleur vinden. Maar de tekst is het belangrijks en dat is en blijft dan zwart op wit.

Dit jaar nam Amazon’s Kindl echter de sprong en zo volgde ook Kobo met deze Libra Colour als haar vlaggenschip.

Unboxing

In de verpakking vinden we de Kobo Libra Colour met een laadkabel en documentatie. Zelf kochten we er een stylus en een cover bij. Kobo kent een heel goed assortiment van accessoires.

Design

Het ontwerp van de Kobo Libra Colour ligt vrijwel gelijk aan dat van de Kobo Libra II die in oktober van 2021 op de markt kwam. Dat is inderdaad een hele lange adem naar deze opvolger. En dat snappen we. De Libra’s waren altijd al topmodellen en heel veel ruimte voor vernieuwing liet de Libra 2 echt niet. Jammer is wel de hoeveelheid tekst dat op de rand gepropt moet worden.

Ook nu weer krijg je een achterkant van zachter materiaal dat lekker in de hand ligt. De rechterkant (uitgaande van rechtshandig lezen, maar je kunt hem omdraaien) loopt iets op. Hierdoor krijg je een soort tijdschriftgrip op de e-reader. Superfijn. Met de twee grote knoppen kun je hem bedienen zonder fysiek over het scherm te geven om pagina’s om te slaan. Super comfy! Maar vegen kan ook. Het blijft een volledig touchscreen. De behuizing is IPX* waterdicht. Je kunt er dus lekker mee in bad liggen. Bovendien wordt de behuizing inmiddels (deels) gemaakt van gerecycled plastic.

Display

Laten we meteen op dat touchscreen inspringen. Dat is een 7 inch model. Het gaat om het populaire Kaleido 3 E Ink display met een resolutie van 1.680×1.264 pixels. Met andere woorden, lekker scherp en dat is belangrijk.

Het display bevat een eigen digitizer. Dit is belangrijk voor stylus ondersteuning. Kobo brengt zelf een stylus op de markt voor deze e-readers, waarmee je aantekeningen kunt maken. Lekker duurzaam omdat je op deze manier minder notitiepapier verbruikt.

Onder de motorkap

Kobo draait haar eigen besturingssysteem en dat draait op een dual-core 2GHz processor. Deze is lekker vlotin het managen van Wi-Fi en de verschillende apps die je draait. Welke chipset precies is gekozen weten we echter niet, maar is niet super relevant voor de beleving.

Dat deze wat ouder is, zien we wel terug in de Bluetooth ondersteuning. Dat is nog Bluetooth 5.0. Dit leert ons dat de chipset mogelijk echt wel wat jaartjes oud kan zijn. Wi-Fi ondersteuning gaat ook tot 802.11ac. Ach, dat is ook allemaal prima voor dit doel. Je krijgt 32GB opslagruimte, waarvan 27Gb beschikbaar voor eigen gebruik.

Het besturingssysteem

Tijdens het lezen kom je zonder twijfel weleens een woord tegen dat je niet kent. Zeker wanneer je in andere talen leest. Hiervoor bevat het besturingssysteem woordenboeken. Deze worden onder licentie geleverd door het Nederlandse Van Dale Professioneel. Op de desktop app van Kobo zijn die overigens niet aanwezig.

Voor het lezen van boeken leunt Kobo op software van Adobe, waaronder haar Reader. Echter voor PDF maakt Kobo gebruik van Foxit voor het renderen van de bestanden. Dit terwijl het pdf-formaat door Adobe is bedacht.

Lezen op de Kobo Libra Colour

Natuurlijk gaat het allemaal om hoe het is om boeken te lezen op de Kobo Libra Colour. Waar de ereader meteen punten scoort, zijn de fysieke knoppen. Die blijven voor mij echt van enorme waarde in de leeservaring met deze eReader. Verder ligt hij echt heel lekker in de hand.

Het display is vrijwel wat ik ervan verwacht. Ook in kleur heb je echt het idee dat je van papier leest. Daarbij is de backlight wel van toegevoegde waarde. Deze kleurt met het natuurlijke licht op de dag mee. Dus overdag is deze redelijk tegen het blauwe spectrum aan, terwijl deze later op de avond echt warm-wit is. Dit geeft een hoop rust tijdens het lezen.

Ik heb een Marvel strip gekocht op de Kobo store (er zijn geen Nederlandse strips te vinden). Hoewel ik ten opzichte van mijn vorige Kobo reviews tegenwoordig een bril moet dragen, kan ik de fijne lettertjes van de cartoons net lezen op het scherm. Ja, voor stripliefhebbers is een groter formaat scherm eigenlijk een must.

De Strips en covers van boeken zijn nu dan wel in kleur, de kleuren zijn flets. Dat heeft veel te maken met de kwaliteit van de techniek. Je moet dit vergelijken met de eerste generaties inktjetprinters in de jaren 80. Het spat niet van je scherm, maar is wel gewoon lekker duidelijk. Als ik dit vergelijk met kleurenmodellen van andere merken is dit niet echt beter of slechter dan wat de anderen neerzetten. Met andere woorden; dit is gewoon heel goed.

Wat opvalt is dat mijn kids geen interesse hadden in kinderboeken op de eReader. Dat is nu echt omgeslagen. Het kleurenscherm vinden ze mega interessant. Yes, eindelijk zijn die koters aan het lezen.

Wat wel opvalt is dat je buiten, dus zonder de backlight, een minder witte achtergrond hebt op het display dan bij de oudere generaties. Mogelijk ligt dit aan de techniek die is gebruikt. Het contrast is dus heel iets minder. Zelf heb ik daar verder geen last van bij het lezen. Maar als jij weet dat contrast enorm belangrijk is, raden we je toch een zwart-wit model aan.

Ten opzichte van de oude Kobo Libra II, is deze nieuwe uitvoering voelbaar sneller geworden. Hoewel de twee nog op bijna dezelfde firmware draaien, merk ik wel dat de color echt wat sneller is.

Notities maken

Met de optionele stylus kun je de Kobo Libra Colour gebruiken als notitieboekje. Deze worden ook keurig gesynchroniseerd via de servers van Kobo. Lekker om een back-up te hebben.

Ook de notities kun je nu in kleur maken en de e-reader is prima in staat om jouw stylus bij te houden qua snelheid. Het omzetten van jouw krabbeltjes naar tekst is soms wel wat uitdagend, maar dat heeft er ook mee te maken dat mijn handschrift echt ruk is. Dus ik ben zeker niet het beste testgeval.

Lees je veel studieboeken op de e-reader? Dan kun je gemakkelijk notities achterlaten in de boeken. Ook deze blijven mooi in sync.

Software updates

Hoewel we geen specifieke uitspraak oversoftware updates hebben gevonden, gaan we er vanuit dat Kobo deze lang in stand houdt. Ook onze Kobo Libra Ii lijkt nog goed up to date. In tegenstelling tot bij smartphones, ligt het verdienmodel meer in de verkoop van boeken en abonnementen, dan op het verkopen van de hardware die je gebruikt. Hoe minder vaak jij een nieuwe e-reader koopt, hoe meer ‘winst’ ze uit jou als gebruiker halen.

Batterijduur

Waar de Kobo Libra II nog een 1.500mAh batterij meekreeg, zet Kobo er inmiddels een 2.050mAh in. Deze hogere capaciteit moet het hogere verbruik van de 2GHz chipset opvangen. Dat gaat niet op het niveau dat ik hoopte. In een side-by-side merkte ik dat de eerste Kobo net wat langer meeging. Van ons had de batterij iets groter mogen zijn. Van de andere kant, een week vakantie is een week niet opladen en met 30% op de batterij terugvliegen. Dus de batterijduur is zeker niet iets waar je echt zorgen over hoeft te hebben.

Conclusie Kobo Libra Colour

Met de Kobo Libra Colour zet Kobo eindelijk weer een stap vooruit ten opzichte van de befaamde Kobo Libra II.  Is de II daarmee overbodig? Nee. Wanneer je te weinig voordeel ziet aan kleur omdat je alleen maar boeken leest, dan is het oudere model veel interessanter om te kopen. Het wordt vooral tijd dat Kobo, samen met Bol, stappen gaat zetten om met strips en andere content te komen waarvoor kleur een heel fijne toevoeging is.