Inmiddels vinden we de eerste zwarte doosjes met 4K Blu-Rays in de schappen, maar er zijn ook nog talloze Mastered in 4K films verkrijgbaar. Met name Sony was er erg vroeg bij om deze films uit te brengen. Maar wat is het verschil tussen de twee?
H.264 vs. H.265
Voor ik hier op in ga, wil ik je eerst even wegwijs maken in twee populaire compressiestandaarden. Nouja, één hele populaire en één in opkomst. H.264 is een compressiestandaard die we al jaren kennen. Er zijn vele computers, TV’s, consoles en mediaplayers die speciale hardware aan boord hebben om H.264 bestanden te decoderen. Deze standaard is echter gebaseerd op Full HD 1080p videobeelden. Zou je deze zelfde compressie loslaten op een 4K film, krijg je gigantische bestanden.
Dit is de reden dat voor 4K beelden nu de H.265 standaard is ontwikkeld. Een nieuwe vorm van compressie die niet alleen gericht is op het verkleinen van het bestand, maar vooral op het behouden van details die met de H.264 standaard verloren zouden gaan. En dat is nou net waarom we zo gek zijn op 4K. Bovendien kan H.265 ook HDR of 10-bits beelden coderen. Heb je een HDR TV, zie je dus meer details in jouw films. Een goed voorbeeld hiervan in Star Trek Beyond. Dat H.265 ook problemen kan vertonen zien we weer terug in de 4K uitvoering van Jason Bourne. Dit maakt het belangrijk dat iemand die een review over een 4K film schrijft, ook een oordeel geeft over hoe goed de film op de Blu-Ray is gezet. Immers is een film die compressieproblemen op 4K heeft, gewoon de opslag niet waard. Dan kun je beter de Full HD Blu-Ray pakken.
Mastered in 4K vs. 4K
Mastered in 4K vs. 4K is een beetje het verhaal van H.264 vs. H.265. De oude standaard tegenover de nieuwe standaard. En gewoon Full HD. Filmstudio’s bedoelen met Mastered in 4K dat de film al op 4K gemastered is en dat hij in resolutie is teruggebracht voor de Full HD release op Blu-Ray. Het is dus een tussenoplossing. Het is dus ook gewoon een H.264 film op de gewone 1920×1080 pixels resolutie.
Toch is er een belangrijk verschil. Ver voordat wij gewone consumenten met een technologie als 4K overweg kunnen, filmt Hollywood al in 4K. Sterker nog, waarschijnlijk zijn ze daar al volop bezig met 8K opnameapparatuur. Het bronmateriaal beschikt over ontzettend veel meer pixels en daarmee ontzettend veel meer scherpte. Door dit materiaal te verkleinen, kan de Full HD film ook scherper zijn. En dat laatste is weer fijn als je toch een 4K TV hebt. Dan gaat de TV het beeld namelijk opschalen. Wanneer dit van een scherpere Full HD bron is, blijft er ook meer scherpte behouden. Daarnaast is er meer informatie over kleuren meegegeven in het bestand. Je krijgt dus een kleurrijkere film. Het zal alleen nooit zo scherp zijn als wanneer je naar de echte 4K film kijkt. Mastered in 4K was dus echt een tussenoplossing en een hele slimme van Hollywood.